کاش میشد انسانهای خوب را برای همیشه داشت . انسانهایی که آرامش را به إنسانهاى دیگر هدیه میدهند . انسانهایی که یادآور میشوند که یکی هست و باید همه چیز را به خودش سپرد و منتظر تقدیرش بود, انسانی مثل مرتضی پاشايى .
مرتضى هم رفت.
حرفای امروز اقای علیزاده بشدت زیبا بود
(فکر کنم بعضی ها ابراز احساسات رو عیب میدونم نمیدونم
فکرکنم عزیزشون فوت میکنه بی تفاوت هستن .)
کاش مراسمی درخور مرتضی انجام میشد
کاش مدیریت بهتری انجام میشد
که مرتضی عزیز 12 ساعت منتظر نمیموند
خدا میدونه هر ثانیه امروز برای پدر و مادرش چقدر زجر اوربود .
برای خانواده و دوستای اقای پاشایی از جمله محمد علیزاده، مهدی کرد وهمه عزیزان طلب صبر میکنم .