سلام...
نمیخواستم بیام و حرفایی که همیشه زدم رو باز تکرار کنم ولی مثل اینکه چاره ای نیست. دوستانی که از تکرار در کارهای مازیار صحبت میکنین، من از سال 90 یعنی از اولین کنسرت اش طرفدارش(عاشق اش) بودم تا همین الان و اصلا متوجه چیز خسته کننده ای در کارهاش نشدم چون این امضای مازیار هست دوستان چند بار تکرار کنن "اممممضضضضاااااا" طرفدارای واقعیش همین کلمه های" دوستت دارم و عاشقتم و..." میخوان و به سمت اش میرن چون مازیار زمانی که به طور حرفه ای وارد موسیقی ایران شد تمام فضا پربود از " منو کشتی/میکشمت/الهی بری برنگردی/حالم بده ...." و با ورود اش یه موج مثبت فوق العاده رو وارد فضای موسیقی کرد . موجی که همچنان ادامه داره و من به عنوان یکی از سرسخت ترین طرفداران آقای عاشقانه ها بهتون میگم که " عاشقانه ها را پایانی نیست" پس اگر دوست ندارین میتونین گوش ندیدن ولی ما با همین امضا یا به قول شما تکرار زندگی میکنیم...
یه موضوع دیگه دوستان طرفدار آقای چاووشی شما اصلا چه طوری میتونین مازیار رو با چاووشی مقایسه کنین؟؟ اینا دو دنیای متفاوت اند، صدای مازیار یه صدای زلال و آرامه که خدا فقط خلق اش کرده برای عاشقانه خوندن و صدای آقای چاووشی یه صدای خشدار سنگین هست که میتونه ابعاد مختلف رو با صداش بیان کنه ...
هرچند که طرفداران چاووشی دچار غرور شدن (برخلاف خوداش) و دایم قصد کوبیدن خواننده ها و طرفدارانشون رو دارن ولی ما طرفدارای آقای عاشقانه اینجوریا نیستییم... و من از طرف خودم و بقیه طرفدارای مازیار عزیز انتشار آلبوم پاروی بی قایق رو به طرفداران اش تبریک میگم . امیدوارم لحظات خوبی رو با آلبوم بگذرونین... ممنون موسیقی ما