متاسفانه بنده فکر می کنم هواداران افراطی به محسن چاوشی ضربه زدند . انقدر از همه آهنگهاش تعریف و تمجیدهای غلو آمیز کردند و منتقدان رو به بی عقلی و بیسوادی و بیشعوری!!! متهم کردند که انگار خود چاوشی هم باورش شده هر چی بخونه خوبه!!
هوادار خوب کسیه که از هنرمند مورد علاقش انتقاد بکنه و ضعفها و کم و کاستیهاش رو بگه تا باعث پیشرفتش بشه نه اینکه فقط ستایشش کنه
چاوشی در این آلبوم بیشتر از همیشه به سمت "خاص" بودن حرکت کرده و هر خاص بودنی به معنای خوب بودن نیست!
در زمینه شعر فقط 2 تراک اول که کار بمانیه قابل قبوله و حسین صفا باز هم غرق در افکار شبه صوفیانه و بی سر و ته شده و شعرهاش نه از نظر محتوا و مضمون و نه از نظر فنی و تکنیکی قابل قبول نیستند. تفنگ سرپری که رو دیوار خاک میخوره دغدغه من جوونه؟! یا تخیلات شاعر؟؟
تنظیمها هم باز به سمت خاص بودن و نه خوب بودن رفته و این موزیک با گوش شنونده ایرانی فرسنگها فاصله داره . مگر آقای چاوشی برای مردم ونزوئلا یا کلمبیا کار میکنه؟؟ چرا نباید ذائقه مخاطب ایرانی رو در نظر بگیره؟؟
این موزیک فقط باعث فاصله گرفتن چاوشی از متن مردم میشه و حلقه طرفدارانش به همین چند صد نفری محدود میشن که تو این صفحه کامنت گذاشتند و گویی از بزرگترین شاهکار قرن تعریف و تمجید کردند و متاسفانه باز هم تمجیدهای غیرمنطقی و غلو آمیز و سرشار از تعصب