سلام واحترام خدمت همه اهالی موسیقی بخصوص آنهایی که موسیقی رو می فهمند و درک درستی از موسیقی دارند.
فردی بنام هوشنگ کامکار که سال ها در موسیقی ملی و کردی زحمت کشیده علیه فردی بنام حافظ ناظری فرزند استاد بزرگ آواز ایران شهرام ناظری متنی رو در قسمت هایی خوب ولی بیشتر توهین آمیز و بدون درک درست موسیقیایی و شناخت و احساسی از روی حسادت،عقده و بدون فهم انتشار میده و باید جوابیه ای هم داشته باشه و چه بهتر اون کسی جوابیه رو می نویسه که خودش آهنگساز هم باشه. پس درک بهتری از موسیقی و وقایع پشت پرده آهنگها رو داره.
ontold یا بهتر بگم ناگفته ها که درایران بنام بعد یازدهم منتشر شده آلبومی بحق موفق در زمینه کارهای کلاسیک جهانی هست و این خیلی بی انصافیه که از روی قسمتی از آلبوم آقای کامکار بیاین نه فقط از روی ریتم از روی نحوه مراسم معارفه آلبوم،آواها ریتم های سه تار و ... ایرا بگیرن در صورتی که متأسفانه دانش و شناخت ایشون در حد همون موسیقی دهه 60 می باشد. اکثر آهنگسازان خوب و جوان مثل: تهمورس پورناظری،سهراب پورناظری،میدیا فرج نژاد،علیرضا قمصری،پویا سرایی،پژمان طاهری،نوید افقه و... به دنبال چیزی فارغ از یک تنصنیف ساده دو صفحه ای و آکوردهای تکراری و پاساژهای کلیشه ای می باشند که در این آلبوم حافظ ناظری چون تحصیلکرده آمریکاست و ارتباط مستقیم با موسیقی غرب دارد ذات موسیقی ما رو با موسیقی غرب نزدیک کرده و بین اونا یک ارتباط خاصی رو برقرار کرده که باید تازه به این جوان آفرین گفت نه اینکه با عبارت مغرضانه و بی ربط سعی در تخریب این اثر که قسمتی از آن منتشر شده و ادامه داره بکنیم.
جوانان موزیسین ما و کسانی که موسیقی فردا و فرداهای ما روی دوش خودشون میخوان بذارن چیزی فارغ از موسیقی دستگاهی و تصنیفی تقلیدی میخوان؛چون چیزی رو برای گفتن نداره. گفتنی ها رو قدیمی ها گفتند که مردم ما و جوانان ما برای همیشه از شون به نیکی یاد می کنند.
با توجه به سالها پژوهش در موسیقی مقامی،دستگاهی و آواز باعث شد ساکت نشینم و این رو بگم که انتقاد های هوشنگ کامکارجوابی رو تازه به نسبت مودبانه رو به همراه داشت شاید هرکس دیگه ای بود مجبور می کرد که تندتر انتقاد کنه و....
ذات و منش استاد شهرام ناظری و به تبع آن حافظ ناظری و تمام موزیسین های کرمانشاه(پورناظری ها،کلهر و ...) که در تراز اول موسیقی کشور می درخشند خیلی بزرگتر از اونیه که بخوایید با چند خط نوشته اونارو زیر سوال ببرید.
آقای کامکار خودتون رو زیرسوال ببرید که چند سال آینده باید موسیقی کامکارها رو به خاطره ای تبدیل کرد؛ موسیقی تکراری و ملال انگیز که برای عوام خوبه و برای اهل موسیقی یک نوع درجازدنه. خود برتر بینی بسیار زننده..... آقای هوشنگ کامکار سالیان سال باید بشود تا این نقص ها رو برطرف کنید و به نظرم شما به همون گروه خانوادگی خود وفادار بمانید و از این تاریخ به بعد نه شما و نه اخوی های محترم جایگاه منتقد رو بازی نکنید،چون انتقاد رو با تخریب اشتباده گرفتید.

و سخن آخر:

برای کسی که پرواز را نمی فهمد،هرچه بالاتر بروی کوچک تر میشوی.