به نظر می آید نقد جناب کامکار - که شاید در بعضی جملات - [زیاده] تند بود
به آن شوری که شما اینچنین پاسخ داده اید ، نبود. جناب ناظری ! تمام کسانی که شما
را از نزدیک می شناسند می دانند که همه ٔ این متن جوابیه هم از خود شما نیست
و چه بسا همان تیم رسانه ای همراه شما این وجیزه را نگاشته است.و اما چند نکته
در رابطه با شما و رفتار با منتقدان :
- اول آنکه با شما هم عقیده هستم که اثر شما کار تجربی خوبی در زمینه اتصال
احساسات شرقی توام با تکنیک های غربی بود و در این مورد این ایراد به جناب
کامکار وارد است که چرا اشاره ای به نقاط برجسته اثر نداشته اند.

- موردی که از سوی شما خشم منتقدانتان را بر می انگیزد نحوه مارکتینگ اثر است.
البته که همه ما بعنوان یک ایرانی از پخش اثر شما و موفقیت های بعدی آن مسروریم.
همه ما هم سونی کلاسیک را می شناسیم و این اتفاق مورد ستایش است اما فراموش
نفرمایید که نحوه انتشار اثر در ایران خلاف رفتار یک حرفه ای بوده است.شما که در
یکی از منظم ترین بازارهای موسیقی جدی جهان کار کرده اید ، چرا راضی شدید اثر شما
بصورت ناقص در ایران منتشر شود ؟ اگر بحث نقض کپی رایت بوده چرا صبر نکردید تا مشکل
حل شود و سپس این کار را انجام دهید؟ آیا اگر سونی کلاسیک بجای شما در باره بازار ایران
تصمیم می گرفت ، راضی به نشر دو پاره و بخش بندی شده اثر می شد؟

- مورد بعدی اشاره شما به ۳۸ گرمی برده شده توسط هنرمندان سرشناس این اثر می باشد.
دوست عزیز مگر شما در جام جهانی کشتی شرکت کرده اید که تعداد طلاهای تیمی
اینچنین برای شما مهم است؟ افتخارات هنرمندان شرکت کننده در این اثر چه ربطی به این اثر
دارد؟ آنها هنرمندانی حرفه ای هستند که با حضور دیوید فراست ، حاضر به نوازندگی در این
اثر شده اند که آنهم عددی دارد در دنیای حرفه ای . لذا آنچه شما ساخته اید بوسیله آنها
اجرا شده و این اثر ساخته و یا اثر تهیه شده بوسیله آنان نیست که ذهنیات این هنرمندان
نقطه قوتی برای این اثر باشد. ( اثری از علیرضا عصار با ارکستر فیلارمونیک لندن در استودیوی
ابی رود ضبط شد.آیا علیرضا عصار بایستی افتخارات آن ارکستر را به نفع اثرش مصادره می نمود؟
یا مثال نازلتر آن شاهکار بینش پژوه و اجرا با ارکسترهای بزرگ در نوکیا سنتر لس آنجلس است.

- بهرحال شما انسان ایده آلیستی هستید و این می تواند حسن بزرگ شما باشد ولی شاید
اگر مشاور رسانه ای داشته باشید ، مودار زیادی از این هیاهو ها برای آثار بعدی تان کم شود.
فراموش نکنید که با یک اثر ماندگار نخواهید شد و تداوم جریان هنری شما و البته در معرض نقد
قرار گرفته شدن ، باعث مانایی خواهد گردید.