مخمصه ي تنهاييه
اينجا جهان انتقام
اينجا همه غريبه‌ان
ولي ميگن كه آشنان
فقط يه بار تكيه به من بزن كه اين حق منه
اين آخرين لحظه ي عمر كنار توست كه ميگذره
جامعه آزارم داد
جامعه انکارم کرد
آخرين ضربه شو زد
جامعه بيمارم کرد
خاليم از هر اعتماد
از اعتماد حتي به تو
پايان قصه ها رسيد، نيومد اما روز نو
رسيده فصل انهدام تو اين حوالي غريب
کسي زمينو نشناخت که زاده شد چرا فريب
جاي نبودنت کبود، زخماي رفتنت سياه
هر روز اضافه ميشه به اين حسرتاي من يه آه