هميشه صحبت راجع به بزرگان(!!!) يا بهتر بگم افراد خيلي مشهور كه گاهن نيز شهرتشان بي دليل است و صرف اينكه سن وسالي دارند، جرأت مي خواهد. همگان مي بايست هر آنچه آنان گفتند و نواختند و ساختند، صحه گزارند و به به و چه چه راه بياندازند كه مبادا به كسي بر بخورد. تا اين داستان ادامه دارد، موسيقي ما همين است كه هست، محدود به چند نام! موسيقي ما به افرادي تازه نفس و جسور امثال آقايان عليزاده و قمصري و پور ناظري ها و ديگر جوانان كه در كنار تسلط بر موسيقي اصيل به موسيقي كلاسيك اشراف دارند، به شدت نيازمند است. اينان با آثار خود ثابت كرده اند كه دغدغه ي موسيقيايي و هنري دارند و نگاهشان بازار و نام نيست. براي همه ي اين دوستان آرزوي موفقيت روز افزون دارم و ايمان دارم كه موسيقي بي جان ايران با وجود اين افراد جان تازه اي گرفته و به راه خود ادامه خواهد داد.