من آلبوم آقای یگانه رو که چهارده تا آهنگ داره،پشت سر هم گوش کردم.متاسفانه با وجود ملودیای متفاوت،احساس کردم دارم به یه قصه طولانی گوش میکنم.چون تم تمامی اشعار شبیه همه.واقعا برام جای سواله که چرا آقای یگانه تم شعریشونو عوض نمیکنن.شعراشون همیشه خطاب به کسیه که رفته یا از غم کسی که مونده. حتی آهنگی که ظاهرا ملودی شادتری داره همین اشعارو تکرار میکنه. متاسفانه شعرا و سوژه های تکرای باعث شده من به صدای زیبایی مثل صدای ایشون گوش نکنم.لطفا در نظر بگیرید که هستن افرادی مثل من که در عین حال که به موزیک شیش و هشت و سبک علاقه ای ندارن،به تم مثبت شعر اهمیت میدن و میخوان از عشق،موندن و امید بشنون و چه بهتر که با صدای زیبای شما باشه آقای یگانه. در واقع همین ضعف شعر در موزیک پاپ فارسی باعث شده من به ندرت آهنگ فارسی گوش کنم.برای مثال آهنگ
When you say you love me
جاش گروبان
دلم میخواد یه بار همچین شعری رو با صدای شما بشنوم آقای یگانه.