من با نظر همه دوستان موافقم.یه اثر خوب واقعا باید حرف داشته باشه و نه تنها حس تو رو درگیر کنه که به تعمق واداره تو رو. و به یادت بیاره که چقدر همه چیز می تونه متفاوت باشه.متفاوت از همه ی این موسیقی هایی که رایج شده و واقعا نه حرفی برای گفتن داره نه مفهومی رو منتقل می کنه و نه شعر و یا ترانه و یا ریتم مناسبی داره.منظورم اینه که باید با موسیقی خودتو بیان کنی و هیجانات مناسب و به جا بدی نه هیجان کاذب.باید به آرامش و بی قراری در آرامش این آلبوم دقت کرد.
نتها...
نتها....
و سکوت...
من دیوونه ی این آلبوم ام.
واقعا که :دل آواهایی برای صلح و عشق هست!!!!!!!!!!