"تایید بشه لطفا!!"
وقتی داشتم این نقدهایی که اکثرا بی مورد بودن رو میخوندم به حدی ناراحت شدم که دیگه واقعا طاقت نیاوردم ادامه بدم؛حالا اجازه بدین که من از نقد های شما انتقاد کنم!
1-یکی از دوستان در بین نظرات به"حمید عسکری" اشاره کرده بود،در حالی که این آقای عسکری اصلا در حدی نیست که با آقای چاوشی مقایسه بشه،اگر قرار به مقایسه اس،محسن جان باید با کسایی مقایسه شه که با اون پا به این عرصه گذاشتن،کسایی مثل محسن یگانه.
2-من نمیدونم این افرادی که اینجوری آقای چاوشی رو به رگبار انتقاد بستن خودشون اگه جای ایشون بودن چه کار شاقی میکردن؟
یه شاخه نیلوفر که اومد همه گفتن این چیه؟همش غم،همش غصه.همه میگفتن فضای آلبوم فوق العاده غمگینه.به حدی این حرفا ادامه پیدا کرد که محسن همون موقع قول داد توی آلبوم آیندش(ژاکت فعلی) ترانه ای بخونه که به قول خودش سرشار از شور و شعف باشه.حالا هم که به قول خودش عمل کرده و با یه تیر دو نشون زده میگید یاد ترانه های سندی میندازتتون؟!
بابا انصافتون کجا رفته؟
گفتم با یه تیر دو نشون.چون هم ترانه ای شاده و هم ترانه ای با فلکلور و ریتم محلی دیار و زادگاه خودشه؛ اینکه ترانه رو اول گذاشته هم این همه تعجب و داد و بیداد نداره!دلش خواسته ترانه ای که لهجه ی محلی و حتما مورد علاقه ی خودشه اول آلبوم باشه تا نشون دهنده ی این باشه که اینا رو هنوز به یاد داره؛
3-گیر دادین به (عینک ری بن)،محض اطلاعتون بگم این نوع عینک توی خوزستان و مخصوصا بین آبادانی ها و خرمشهری های عزیز از قدیم از محبوبیت بسیاری برخوردار بوده،و هیچ ایرادی نداره که محسن جان توی این ترانه در کمال سادگی و صداقت میخواد محبوب ترین و صد البته گرون ترین داشته شو تقدیم به فرد مورد علاقه ش کنه.
4- علاوه بر اینکه برخی دوستان ترک "ژاکت" رو بدون دونستن منظور اون مورد کم لطفی قرار دادن،کاور دوست داشتنی آلبوم رو هم زیر سوال بردن!
توی این ترک محسن به یاد دوران جنگ و دورانی بوده که بعضی مردم پول خرید برای بچه هاشونو نداشتن و مجبور بودن از کمک های مردمی استفاده کنن.محسن توی این ترک از زبان بچه ای صحبت میکنه که میترسه ژاکتی که بر تن کرده،همان ژاکتی باشه که دوستانش هدیه کردن و نگران از اینه که ژاکت رو بر تنش ببینن،با این توصیفات فکر میکنم ژاکت یه مسأله ی تأمل برانگیزه نه سوژه ی خنده!و این حق محسنه که ترکی رو که دوست داره و حتما واسش ارزش قائله رو اسم آلبوم بزاره و حتی از اون به عنوان طرح کاور استفاده کنه؛
5- ترانه های کی بهت خندیده و لولای شکسته، ترانه هایی نیستن که هرکسی بتونه باهاشون ارتباط برقرار کنه! و اتفاقا ترانه هایی فوق العاده زیبایی هستن... برای کسی که با دقت و هوشیاری گوش بده (دوستان نگین اینا تلقینه، دقت و هوشیاری زمین تا آسمون با تلقین فرق داره!)
شاید مسئله ای که باعث شده شما فکر کنید لولای شکسته ترانه ای به دل نشین نیست اینه که ترانه کامل استفاده نشده، کتن کامل ترانه به شرح زیره:
همیشه منتظرت هستم
خیال می کنم پشت در ایستاده ای و در میزنی
اینقدر این در کهنه را باز و بسته کرده ام که لولایش شکسته است
لولای شکسته در را عوض میکنم
انگار کسی در میزند
در را باز می کنم و در خیالم تو را می بینم که پشت در ایستاده ای
می گویم:
بانو خوش آمدی
ولی تو نیستی
پشت در تنهاییست
در را می بندم و باز دوباره باز میکنم.
ولی هنوز هم نیستی.
اینقدر باز میکنم و می بندم که لولای در دوباره می شکند.
کاش می آمدی
می دانم چشم خسته ام بسته خواهد شد
قلبم خسته ام خواهد ایستاد
ولی تو نخواهی آمد
بانو
بانو
بانو جان
تا آخر عمر فقط همین خواهد بود:
من و در و لولای شکسته
و حسرت دیدار تو
فقط همین
"تجدید نظر خواهشا!!!"
7- دوستانی که غش و ریسه رفتین با این آلبوم... بد نشد واسه شما که ... یکمی هم خندیدین !
کسایی که طرفدار چاوشی باشن، کسایی که بفهمن چاوشی چی داره میگه، کسایی که به انتخاب های اون احترام میزارن ، با اشتیاق آلبوم رو خریداری می کنن و منتی هم سرشون نیست! اما کسایی که علاقه ای به این ترانه ها ندارن نیازی هم نداره وقت خودشونو صرف شنیدن و سپس مسخره کردنش کنن! آلبوم خواننده های مورد علاقه ی شما هم خواهند آمد!!!!!!!!!!
8- مطلب دیگه که آقای چاوشی "یک نفره" و ما (حالا چه به عنوان طرفدار و چه غیر از اون) میلیون ها نفر! ایشون چه طوری می تونه سلیقه های متفاوت این همه آدم رو با هم و یک جا برآورده کنه!؟
9- در نهایت از تموم کسایی که این آلبوم رو گوش دادن، و منصفانه انتقاد کردن و همینطور تمامی دوستان و طرفداران آقای چاووشی، خصوصا بچه های با معرفت کلوب چاووشی کمال تشکر رو دارم.