من مدت هاست که توی فضای موسیقی هستم. هم آقای ریاحی پور را می شناسم و هم آقای هنرمند. تاحالا نشده بود کسی آلبوم خودش را با جزییات آماده برای نقد بگذارد. تا لا ندیده بودم نت های آهنگ ها رو در دسترس همه قرار بدهند. آقای ریاحی پور واقعامطلب بی ربطی را اول نوشتند و بجای اینکه به نقد موسیقی بپردازند هی گفتند که بهرام چرا خونده. دورو بری ها مسمومش کردند. طبیعی بود که آقای هنرمند جواب آقای ریاحی پور را بهد و جالب بود که با ز توضیح فنی از ایشان خواست اما باز هم آقای ریاحی پور حاشیه رفت. برای خودم که تو این فضا مشغول کارم نگران شدم. چرا به اسم ها بیشتر از محتوی توجه می کنیم؟ چرا یاد نمی گیریم با هنر حرفه ایی برخورد کنیم و نه احساسی و جانبدارانه!