من یه سنتی گوش کن هستم ( شجریان ها و سالار عقیلی )

کار پاپ رو کم پیش میاد به دلم بشینه مگر اینکه احسان خواجه امیری آلبومی بده یا آهنگی از آقای چاووشی نظرم رو جلب کنه

این کار رو شنیدم .

اولا ممنون که به مخاطب احترام گذاشتین ( نوع packaging ، نوع ارائه و ...) و پس از آن پیگیری نظرات مردم

از این نظر ها آلیوم سوپر حرفه ای بود . شما باید توقع و سطح سلیقه ما مردم را بالا ببرید .

اما در مورد صدای آقای رادان . مثبت ترین نکته اینه که صدای خودشه . چه به سلیقه ما جور باشه چه نباشه اتفاقا نوع خوندنش خیلی به نوع بازیش هم میاد و و حتی نوع شخصیتش این یعنی اینکه ادا در نمیاره

به ترتیب نظرات شخصیم رو در مورد آهنگ ها میگم

۱- جیغ : به عنوان شروع آلبوم ، اونم اولین آلبوم رادان فکر کنم اتتخاب های بهتری میشد انجام داد . این جور مواقع همه سراپا گوشن که خواننده شروع کنه ...

۲- تمرکز : منو قانع کرد که بقیه آلبوم رو گوش کنم . مخصوصا وقتی گروه کر به آهنگ اضافه شد

۳- تو هستی : که در دفترچه آلبوم نام این شعر تو رفتی ذکر شده ، قبل ار اینکه بره ترک بعدی ، دو سه بار دیگه شنیدمش

4-زمونه : نتونستم تا آخر گوشش کنم

5-دیگه آروم نمی گیرم : فکر کنم کار خوبی بود اما من دوسش نداشتم شاید برای ترانه اون

6 - فرصت : خیلی خوب بود . به ترتیب : شعر، آهنگ ،اجرا

7- ماهی سیاه کوچولو : خدا صمد بهرنگی رو بیامرزه . یک داستان کوتاه نوشت ، شاهکاری بود ، هنوز که هنوزه موضوع شعر ها و متن های روزگار ماست

8-خداحافظ : به نظر من بهترین آهنگ این البوم

9-آخر قصه : دوسش داشتم

10،11،12: هیج لزومی نداره در آلبوم ایرانی آهنگی انگلیسی اجرا بشه . مردم ایران بهترین ترانه های انگلیسی تاریخ و عصر حاضر رو میشنون و از این نظر تشنه نیستن که 3 تراک از آلیوم به زبان انگلیسی اجرا بشه .

به نظرم یکی از ضعف های آلبوم همین بود

ممنون