نه به این دلیل که طرفدار بهرام رادان هستم،اما بر خلاف نظر همه صدای وی را برای خوانندگی تحسین میکنم.بهرام رادان خوب از عهده کار برآمده.به عنوان آلبومی که ده نه سال کار رویش کار انجام شده،از نظر من هم ترانه ها قوی هستند هم آهنگسازی."جیغ" واقعا حالت حماسی کاملی دارد. در آخر"تمرکز کن"کمی یکنواختی وجود دارد و فضای تندی که در ابتدای آهنگ وجود داشته از بین می رود."فرصت بده"با بقیه آهنگ های آلبوم به کلی تفاوت دارد و فضای عاشقانه رمانتیکی را بوجود آورده."ماهی سیاه کوچولو"سرشار از انرژی بود برای من.حس شروع دوباره را در انسان تداعی می کند بر خلاف "آخر قصه"که زندگی را پوچ و بی هدف مجسم می کند."خداحافظ" هم یک نقطه قوت آلبوم بود و صدای chorusدر "خداحافظ"دلنشین تر از "تمرکز کن"است.من آلبوم را روز اول خریدم و تا اکنون ده باری گوش داده ام ولی آهنگ های انگلیسی به هیچ عنوان برایم شنیدنی نبودند و صدای بهرام رادان را در ترانه های فارسی فوق العاده بیشتر پسندیدیم.باتشکر از زحمات شما برای این آلبوم.