دوست من الان من جواب شما رو فنی بدم یا در حد مخاطب معمولی؟
انتقادای شما تا حدودی درسته اما چن تا اشکال اساسی داره
1.عمر زندگی کوتاس...
در ادبیات صنعتی داریم به نام "تکرار" که از آرایه های ادبی محسوب می شه و باعث زیبا شدن شعر و ترانه می شه.
اما تعریفی که از عمر کردید کاملا صحیحه منتهی شاعر ابتدا می یاد فرضی رو می کنه سپس حکمش رو بر پایه ی فرضش بنا می کنه.
فرضش در مصراع اول هست که عمر رو کوتاه فرض کرده "آنگاه" هر چی غیر از عشق باشه مثل عمر هست یعنی کوتاه ! اما از نظر شما می تونه عمر خیلی هم بلند باشه منتهی شاعر دیدگاهش رو در مصراع اول مشخص می کنه!
2.تناسب بین همسفر شدن و در به در شدن یه رابطه ی رتبی متاخره که هم مقدم داره هم موخر.همسفر شدن مقدم هست و در به در شدن موخر.یعنی اگر من عاشق با تو معشوق همسفر بشم نتیجش برای من در به در شدنه که همون طور که همسفر شدن خوبه در به در شدن هم خوبه.منظور اینه که حتی پرداختن هزینه ی این عشق هم برای من آسونه.
3.در مورد عشق و دوست داشتن یه نظریه و جود داره که می گه عشق مرتبه ی والای دوست داشتنه که اگه با این دیدگاه به ابیات نگاه کنی معنیش حتما برات روون تر می شه.گر چه نظر افرادی مثل دکتر شریعتی بر عکس این هست منتهی سر کلمات که دعوا نداریم.مساله اینه که اگه بین دوست داشتن و عشق از لحاظ رتبه فرق قائل بشیم،معنی رو راحت تر دریافت می کنیم
+
اما در بقیه ی موارد کم و بیش با شما موافقم