با احترام به آقای رضوی، فکر می‌کنم کمی زود برای این آلبوم دست به قلم برده‌اند و این در حالی‌ست که تسلطی هم به کارهای گذشته چاوشی ندارند. اساسن وقتی می‌خواهید تحلیلی از یک دوره کارهای یک خواننده ارائه بدهید و پی‌رنگ نظر امروزتان درباره‌ی آلبوم جدید را با پشتوانه مطرح کنید، حداقل باید از یک حضور ذهن نسبی نسبت به چهار آلیوم غیر رسمی او و سه آلبوم رسمی‌اش داشته‌باشید، که در این سطوری که خواندم گویا نگارنده تظاهر به تسلط می‌کند حال اینکه تحلیلی هم که ارائه می‌دهد نسبتی با واقعیت ندارد تا با آن همدلی شود.
بهترین آلبوم غیرمجاز چاوشی به نظر اکثر هوادارانش متاسفم هست که تنظیم کننده‌ی کل تراک‌های آن شهاب اکبری‌ست.
یه شاخه نیلوفر هر چند از نظر تنظیم و فضاسازی کاری جدی و قوی بود اما به دلیل ضعف وکال و صدای نالان و گریان مستمر وکال در همه‌ی قطعات به ارج وقرب کافی و وافی نزد مخاطب نرسید. (فروش بالای آن هم ناشی از هیجان مجاز شدن چاوشی و وجود خیل مخاطب تشنه‌ی او بود.)
ژاکت در ادامه باز هم نتوانست مخاطبان را اقناع کند، وکال زیاد فرقی نداشت، و تنوع تنظیمات هم دردی را دوا نکرد‌ه‌بود. بازگشت اکبری هم برای همین بود. اما سرنجام ژاکت ضعیف‌تر از یه شاخه نیلوفر شد. حریص اما از دو آلبوم قبلی موفق تر بود دلیل اصلی هم مشخص بود؛ وکال! شاکله‌ی آثار او صدای تاثیرگذارش بود که به دلایلی که نمی‌دانیم در ژاکت و یه شاخه نیلوفر آنی که باید نبود. البته تنظیمات هم در حریص غیر از یکی دو تراک به یکدستی مطلوبی رسیده بود.
این که می‌گویید او به کارهای 6و8 رسیده انگار در هر آلبوم بیش از یک تراک در این سبک بوده! نه اینگونه نیست و این امر تازه‌ای هم نبود. او یک ترک شاد در هر آلبومش دارد(به جز متاسفم و یه شاخه...)
سعی کردم به طور خلاصه میانگین نظری اکثر مخاطبان و هواداران او را راجع به آثارش قبل از پرچم سفید برای شما شرح دهم. امید که به کار آید!
در ضمن حجم گیتار الکتریک پرچم به مراتب کم‌‎تر از ژاکت و یه شاخه‌نیلوفر است. می‌توانم مدت زمانی که صدای گیتار الکتریک را در پرچم و آلبوم‌های قبلی می‌شنویم به تفکیک بنویسم.
تسلط به آثار که می‌گویم همین است که فقدانش این گونه نظرات غیر واقعی در نوشته‌مان منعکس میکند تا یادداشت به یک نگاه سرسری و بی‌پایه تبدیل شود. عجیب نیست اگر خواننده هم از آن برداشت فرا متنی عناد و دشمنی می‌کند.

راستی در هنگام انتشار ژاکت مطلبی از امیر بهاری در سایت منتشر شد که من نیز با آن موافق بودم، خیلی دوست دارم آقای امیر بهاری هم درباره‌ی پرچم سفید بنویسند، اگر می‌شود پیگیری کنید.
سپاس.