با سلام خدمت همه ی دوستان عزیز.

من اول بگم که از هوادارای سر سخت محسن چاوشی هستم. دوران نوجوانی و جوانی بنده حقیر با چاوشی شکل گرفته و روز به روز بیشتر از چاوشی خوشم میاد. یه جورایی با چاوشی بزرگ شدم، زندگیم شکل گرفت؛ عاشقی رو یاد گرفتم و خودم عاشق شدم...

من راستش آقای علی رضوی رو اصلا نمیشناسم و تا حالا اسمشون رو هم نشنیدم و واقعا نمیدونم چرا باید اسم منتقد رو ایشون یدک بکشن؟! نقد همیشه خوب بوده و هست و من اصلا مخالف نقد نیستم ولی ایشون نقد نکردن متاسفانه. احساس میکنم اقای رضوی متوجه شعرای این البوم نشدن که این حرفا رو میزنن. حسین صفا واقعا سنگین شعر گفته تو این البوم به همین دلیل هستش که هر کسی نمیتونه درکشون کنه و عادت ما هم همیشه همینه که چیزی رو که درک نمیکنیم سریع میخواییم بگیم بد بوده ولی چقدر خوبه که ادم به جای اینکه دو روزه بگه یه چیزی بد بوده اول خوب اون چیز رو درک کنه و بفهمش و بعد نقدش کنه.

بیشتر از ین چیزی نمیگم. تنها چیزی که واسمون مهمه اینه که این البوم خیلی خیلی زیبا بود و فقط کمی درک موسیقیایی میخواست که متاسفانه بعضی از دوستان ندارنش و میذارنش به حساب اینکه البوم ضعیف بوده. همین که انقدر جنجال واسه آلبوم های چاوشی همیشه به وجود میاد واسمون کافیه. چون نشون میده چاوشی اونقدر بزرگ شده چون همیشه مردم دوست دارن ادمای بزرگ رو یه جوری بکشن پایین وگرنه چرا سر هیچ البوم دیگه ای این اتفاقات نمیفته؟! همین واسه ما چاوشیستا کافیه و از خداوند از خلقت محسن چاوشی ممنونیم.