با اینکه طرفدار سر سخت محسن چاوشی ام اما این نوشته ی شما رو قبول دارم:
بعد از آلبوم‌هایی مانند «یه شاخه نیلوفر» یا آلبوم‌های ماقبل آنکه به صورت غیر رسمی منتشر شدند. در ادامه موسیقی فیلم سنتوری که می‌توان به عنوان شاهکار چاوشی در سال‌های گذشته از آن اسم برد. حتی در ادامه «ژاکت» و «حریص» که بهترین آلبوم‌های چاوشی نبودند ولی سطح قابل قبولی داشتند. در این نگاه بدون شک «پرچم سفید» ضعیف‌ترین کاری است که چاوشی تا به حال ارائه داده است.

البته دو تراک این آلبوم رو دوست دارم :خوان هفتصد و بگومگو.

از بین تنظیم کننده های آلبوم های رسمی چاوشی هم محمد رضا آهاری رو خیلی قبول دارم و معتقدم که چاوشی نباید هیچوقت این آهنگساز و تنظیم کننده ی حرفه ای رو از دست میداد.
ضمنا شهاب اکبری هم خوب کار میکنه.
به امید آلبوم بعدی(13) و جبران این آلبوم