توجه کنید دوستان!
اردوان کامکار میگه : اگر فیلمی به «لحاظ هنری» برای من نکته‌ی مثبتی داشته باشد و یا برای من پول و معروفیت بیاورد، قبول می‌کنم وگرنه هرگز حاضر نیستم که به سینما بروم.
یعنی در درجه اول براش هنر مهمه و این رو هیشکی انکار نمی کنه که پول و معروفیت خب هستن؛ خداییش چند نفر شما از پول بدتون میاد؟ یا از معروفیت؟ البته من هم معتقدم که لحنش جالب نبوده آقای کامکار ولی اینکه بخوایم با محسن چاوشی مقایسه اش کنی اصلا درست نیست. حوزه کاری اینها فرق داره. در ضمن اگه قرار باشه اردوان کامکار برای یه خواننده ای سنتور بزنه مطمئنا اون خواننده چاوشی نباید باشه. چون حقیقتا چاوشی توی خوانندگی مشکل داره ولی اردوان کامکار توی نوازندگی سنتور به حد کافی چیره دست هست که بشه بهش گفت استاد.
حالا هی بیایم بگیم سلطان چاوشی، با حلواحلوا کردن که دهن شیرین نمیشه. به نظرم یه نفر به این راحتیا سلطان و استاد و انها نمیشه. حتی اردوان کامکار هم در مقابل خیلی های دیگه توی حوزه خودش استاد محسوب نمیشه. ولی حقیقتا چاوشی هم با این همه فالشی که میخونه سلطان یا استاد و اینها نیست؛ اون هایی که چاوشی رو سلطان خودشون میدونن حدشون همونیه که خودشون میخوان، حقیقتا چاوشی فقط برای همون ها سلطانه...