به نظر من تا وقتی تحمل نقد تو کشور ما کم باشه هیچی پیشرفت نمی کنه. هر خواننده طرفدارای خاص خودشو داره. نباید نظر خودمونو تحمیل کنیم. بهتر به جای اینکه به این فکر کنیم کی بهتره و کی نیست به مشکلات موسیقی تو ایران توجه کنیم. البته این مشکل توی همه ی زمینه ها توی ایران هست حتی تو بخشای علمی وضع خراب تره. تا ما مردم آگاه نباشیم بالادستی ها راحت می تونن همه چی حتی موسیقی رو به گند بکشن. اصلا درست نیست به خاطر تفاوت سلیقه به جون هم بیفتیم.
من خودم به شخصه صدای احسان خواجه امیری و شعراشو خیلی دوست دارم و عاشق ترانه های گروه آریانم چون ریتم ملایمی دارند و گوش و ذهن آدم رو خسته نمی کنن. اما کارای سیروان خسروی هم در نوع خودش تکه. در ضمن اینکه نظر سیروان خسروی راجع به خواجه امیری اونه که دلیل نمی شه محکومش کنیم. چه طور شما خودتون با لحن بدی هر چی دلتون می خواد به خواننده ها می گید اما اونا تو عالم همکاری نمی تونن نظرشونو به هم بگن. اصلا شاید خود خواجه امیری گوش شنوایی داشته باشه و اصلا از این موضوع ناراحت نباشه. چرا ما کاسه ی داغ تر از آش باشیم؟ اگر هم می خوایم انتقادی بکنیم حداقل با لحن بهتری این کارو بکنیم.