کنارت سرد و محکومم به رفتن
کنارم لحظه ای آروم نداری
تو که دلواپسم بودی همیشه
نمی‌تونم ببینیم بی‌قراری

نمی‌دونم کجای قصه رفتی
که اینجوری منو دیوونه کردی
به این تنهاییا عادت ندارم
همش دلشوره دارم برنگردی

بگیر دستامو محکم باورم شه
به این زودی منو یادت نمی‌ره
عذاب رفتنت هر چی که باشه
نمی‌تونه تو رو از من بگیره

نه می‌تونی منو تنها بذاری
نه می‌شه با سکوتت زندگی کرد
نفس‌گیره ولی احساس کردم
یکی از ما داره می‌میره برگرد

بگیر دستامو محکم باورم شه
به این زودی منو یادت نمی‌ره
عذاب رفتنت هر چی که باشه
نمی‌تونه تو رو از من بگیره