مرغ ســحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرر بار، این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن

بلبل پر بسته ز کنج قفس درآ
نغمه آزادی نوع بشــر سرا
وز نفسی عرصه این خاک توده را، پرشرر کن

ظلم ظالم، جور صیّاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا،‌ ای فلک،‌ ای طبیعت
شامِ تاریکِ ما را سحر کن

نو بهار است
گل به بار است
ابر چشمم، ژاله بار است

این قفس چون دلم
تنگ و تار است

شعله فکن در قفس‌ای آه آتشین
دست طبیعت گل عمرِ مرا مچین

جانب عاشق نگه‌ای تازه گل
از این، بیشترکن، بیشترکن، بیشترکن

مرغ بی‌دل، شرح هجران، مختصر، مختصر کن
مرغ بی‌دل، شرح هجران، مخــتصـــر،
مختـصـر کـن