وقتی نباشی هیشکی رویا نمی‌بافه
حالم یه جور تلخیه این دور از انصافه
حرف تو می‌شه عکس تو همدرد می‌گیره
آدم همینه آخرش از درد میمیره
رفتی که ثابت شه بهم دنیا چه بی رحمه
مغزم قبولش کرده و قلبم نمیفهمه
این روزا هرکی غیر از تو از یاد من می‌ره
با خاطراتت زندگی کردن نفس گیره
ساکت شدی چشمامو هر شب غم بغل کرده
سخته بدونی اون که رفته بر نمیگرده
با اشک و لبخند تو بغض هر روزم
عکساتو دارم روی این آغوش می‌دوزم
حال منو بعد از خدا تنها تو می‌دونی
آواز عشقو توی گوش باد می‌خونی
عادت ندارم بغضمو اینقدر نگه دارم
من گریه رو یک لحظه هم تنها نمی‌ذارم