يه حرفي رو دلم مونده بگم باكي

يه حرفي از همون حرفاي مردونه

كجايي تا بپرسم از تو راهم رو

كسي راز دل من رو نميدونه

سر اين كوچه اسمت هست با اسمت

نميشه حجم اين دلتنگي رو پر كرد

ميدونم كه نميشه من ولي هر شب

سر سجاده با گريه ميگم برگرد

اگه بودي ميخوندي از چشام حتي

ميدونستي دلم پيش كسي گيره

اين حرفا رو فقط باباها ميفهمن

تو نيستي و دلم بدجور ميگيره

تو بودي قلب من خورشيد بارون بود

تو نيستي پشت من خالي شده بد جور

و من تنهاترين تنهاي اين شهرم

هوامو داشته باش حتي اگه از دور