ما از بس که وابسته بودیم به هم
خدا قلبمون و یکی کرده بود
کنار ما این خونه هم با خودش
با رویای ما زندگی کرده بود

کسی فکر نمیکرد که این رابطه
یه روزی یه جا راهشو گم کنه
همون عشق رویایی بینمون
ما رو عبرت عشق مردم کنه

چطوری تونستیم که همدیگرو
یه عمر عاشقونه ستایش کنیم
یه عمر زندگی رو بسازیم ولی
تو یه لحظه باهم خرابش کنیم

نگاه کی دنبال این خونه بود
کدوم چشم نا محرمی مارو دید
که عشق عمیق ما نسبت به هم
تو ناباوریمون به بن بست رسید

تو دلتنگیامون به دنیای هم
هنوزم یه وقتا سرک میکشیم
به هیشکی نمیگیم چه دردی از این
پشیمونی مشترک میکشیم

میدونم تو هم این روزا مثله من
پشیمون شدی با تمامه وجود
تو هم گاهی با بغض وحسرت میگی
چه روزای رویایی و خوبی بود