یه دنیا عشق از قلبت میجوشه
توی چشمات یه دنیا مهربونی.

نزاشتی حس کنم درد هامو هیچ وقت.
با اون لبخند گرم آسمونیت.

یه لحظه چشم از من بر نداشتی
غبار غم رو از روحم زدودی

نزاشتی تیره شه شبهای تارم
کنارم تا سحر بیدار بودی.

فرشته ای پر از ایثار و خوبی
وجودت مهربونه مثل بارون

تویی تسکین درد هایی که دارم
تویی تسکین این اشکای پنهون

فرشته ای و از جنس بهشتی
شبها بیداری که آروم بخوابم

با یک رویای زیبای شبونه
جدا شم از غم و دردای عالم

تویی مرحم برای زخم هایی
که جسمم رو اسیر درد کرده

تویی امنیت این روح خسته
بدون تو بهارم پیر و سرده

برام اکسیری از رویا و عشقی
تو از بارون تو از جنس بهاری

شبیه مردم این شهر نیستی
فقط به روی شونت بال نداری