نامه‌ای که می‌نویسم، جوهرش از خون دله
از همون روزی که رفتی، غصه‌هات مهمون دله

به من بگو، به من بگو، به من بگو
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی

گفتی خداحافظ و من سفر بخیر گفتم و گریه کردم
گفتی خداحافظ و من درو به روم بستم و گریه کردم
بی تو دلِ غم زده‌ام شکست و ویرانه‌ی غصه‌ها شد
گفتی خداحافظ و من از این جهان رَستم و گریه کردم

به من بگو، به من بگو، به من بگو
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی

تو که گفتی می‌ری و برمی‌گردی
دلتنگ من می‌شی و برمی‌گردی
تو که گفتی غمگینی از جدایی
دل به وطن می‌دی و برمی‌گردی

به من بگو، به من بگو، به من بگو
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی

در لحظه‌ی بدرود تو خورشید چشاشو بست و رفت
سنگی اومد از کوه غم قلب منو شکست و رفت
گفتم اگه می‌شه نرو گفتی مگه دست منه
رفتی و دل از یاد تو یه لحظه دل نمی‌کَنه

به من بگو، به من بگو، به من بگو
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی
بابا قربونت بشه کی برمی‌گردی
آخرای عمرشه کی برمی‌گردی