من خیلی چیزا از تو یادم هست
اگر بگم شاید برات بد شه
این همه موج به سمتِ من نفرست
که یه دفعه آب از سرم رَد شه

بترس از اینهمه پس لرزه
بغضم شبیه ِ ترک ِ خاکه
فریاد می‌کشی نمی فهمی
این همه بی‌رحمی خطرناکه

زیر خاکسترفکرم
یه بغض مثل آتیشه
دلت خواست امتحانم کن
ولی واسه ی تو خیلی بد می‌شه

فریاد می‌کشی، صدای من
گم می‌شه تو همهمه‌های تو
چرا همیشه تبرئه می‌شی؟
بیزارم از محکمه‌های تو

از پله‌ها چند بار هل می‌دی؟!
با تو رقابتی ندارم من!
می‌خواستم کنار هم باشیم
مثل دو تا دوست نه دو تا دشمن

وقتی که مغرورمی‌شی یادت نیست
گذشته‌هات انقدر دور نیستن
فقط سکوت کردم این روزا
اما همه سنگا صبور نیستن!