چه زیبا می شود شب های من وقتی که می خندی
‎تویی که در کتاب آفرینش بی همانندی

‎تمام زندگی راخط به خط خواندی برای من
‎همان روزی که بر حجم تن من سایه افکندي

‎شبیه اسب وحشی در میان رقص موهايت
‎دلم رام تو شد ٫اما نگفتی با چه ترفندی

‎ببین٫آرامشی در روح و جسمم شکل می گیرد
‎لبان شاعرم را با سكوتت تا که می بندی

‎هنوز از اشتیاق خنده ي گرم تو می سوزم
‎چگونه ماه من از آسمانت باز دل کندی؟!

‎من و تو در خیال "ما" شدن خوشبخت خوشبختیم
‎چه می شد تا همیشه٫ تا ابد بر من بپیوندی