موسیقی ما- لی لا رضایی: عشق من باش» یکی از پر سر و صدا‌ترین آلبوم‌های موسیقی بود که توسط یکی از کم سر و صدا‌ترین خواننده‌های موسیقی اجرا و منتشر شد. شهرتی که بهنام صفوی با یک قطعه به نام «عشق من باش» به دست آورد، مثال زدنی است. انتشار آلبومی با تعداد مخاطبان بالا، وظایف این خواننده کم حاشیه و جوان را سنگین‌تر کرد تا جایی که او بعداز دو سال به خودش اجازه داده تا دومین آلبومش را راهی بازار موسیقی کند.

آلبوم جدید وی «آرامش» نام دارد که قرار است در فروردین ماه توسط موسسه «آوای هنر» منتشر و وارد بازار موسیقی شود.

«آرامش» هم اکنون آماده انتشار است اما بنا به دلایلی عوامل آن ترجیح داده‌اند در بهترین زمان ممکن آن را منتشر کنند. گفت و گوی اختصاصی سایت موسیقی ما با بهنام صفوی را اینجا بخوانید

• بهنام صفوی با انتشار «عشق من باش» و سرو صدایی که با انتشار آن راه انداخت، توقع مخاطبان خود را بالا برده است. طبعا در آلبوم دوم مردم انتظار بیشتری از خواننده خود دارند و توقعشان بالا‌تر رفته است. برای توقع مردم چه تمهیداتی در آلبوم دوم خود در نظر گرفته‌اید؟

طبیعتا با توجه به آنچه که می‌گویید و من نیز به آن اعتقاد دارم، بعداز انتشار آلبوم «عشق من باش» حساسیت خودم نیز بیشتر شده است، چه در زمینه ترانه‌ها، چه در زمینه ساخت ملودی‌ها و چه در تنظیم قطعات نسبت به گذشته حساستر شده‌ام. به همین دلیل حدود دو سال که از پخش آلبوم اولم می‌گذرد، به انتشار آلبوم دوم خود اقدام کرده‌ام. واقعا از دو سال پیش به دنبال تولید آلبوم «آرامش» بوده‌ام. خوشبختانه عواملی که در این آلبوم با من همکاری کرده‌اند، تقریبا‌‌ همان عواملی هستند که در آلبوم قبلی با من همکاری کرده‌اند و توانسته‌اند آنچه مد نظرم بوده است را عملی و اجرا کنند. در این آلبوم ما سعی کرده‌ایم مخاطبان و طرفداران را راضی نگه داریم. به همین دلیل علاوه بر حفظ خط اصلی آلبوم قبلی، در ساخت ملودی‌ها و نیز تنظیم‌ها به نوآوری اقدام کرده‌ایم. یک سری فاکتور وجود دارند که کلیت آلبوم را تشکیل می‌دهند و متشکل‌اند از اجزایی مثل ترانه، ملودی و تنظیم! من بر روی این سه فاکتور حساسیت نشان دادم و نتیجه‌اش را هم گرفتم.

• اولین چیزی که در یک آلبوم به آن فکر می‌شود، ترانه آن است. در انتخاب ترانه‌ها چه تفکرات و چه تغییراتی نسبت به آلبوم گذشته لحاظ کرده‌اید؟

خط فکر خودم را بیش از هر چیز دیگری لحاظ کرده‌ام. معمولا من ملودی را می‌سازم و بعد فضای ذهنی آن را به ترانه سرا، پیشنهاد و منتقل می‌کنم. سوژه را هم به او می‌دهم تا برود روی آن ملودی و با موضوعیت ترانه‌ای که گفتم برایم ترانه بنویسد. در واقع آن کار‌ها به نوعی با هم در ارتباط بودند و زنجیر وار به هم متصل بوده و بی‌ربط به هم نیستند. در کنار هم توانسته‌اند به خوبی بنشینند.

• منظورتان از سبک چیست؟ من فکر می‌کنم منظورتان‌‌ همان امضای مختص خودتان است نه سبک!

بله منظورم دقیقا همین است. این آلبوم با وجودی که امضای خودم را دارد، اما آلبومی مستقل است این نهایتا آن اتفاقی بوده که طی این دوسال می‌بایست می‌افتاد و در عین حال سعی کردم از ورطه تکرار در سبک موسیقی به دور باشم و اگر هم تکراری در این میان بوده، صرفا در زمینه ملودی است. البته می‌توان گفت ادامه آلبوم قبلی‌ام است و از این حیث چندان مستقل نیست وای در زمینه ملودی‌ها و تنظیم‌ها و... بسیار سعی کرده‌ام به روز‌تر باشم و کارهای نوتری انجام بدهم، مخصوصا در تنظیم که این گونه از مسایل در ان بیشتر نمود پیدا می‌کند.

• در تنظیم قطعات نیز از‌‌ همان دوستانی که قبلا با شما همکاری کرده‌اند، استفاده کرده‌اید؟

تنظیم‌ها را همانگونه که در آلبوم اول اتفاق افتاد با سیروان خسروی کار کرده‌ام. دو قطعه آن را نیز زانیار خسروی، دو قطعه را خودم و بقیه تک قطعات را سیاوش صدری وامیر عظیمی تنظیم کرده‌اند. قطعه‌ای که امیر عظیمی تنظیم کرده یک قطعه منحصر به فرد است که توسط نوازنده‌های ارکستر سمفونیک اجرا شده و یک کار ارکسترال است.

• چطور در یک آلبوم پاپ از یک کار ارکسترال استفاده کردید؟

ایده‌ای در ذهنم داشتم که می‌خواستم اتفاق بیافتد که در واقع کار خاصی هم باشد. معمولا اورتور آهنگ‌ها خیلی کوتاه هستند ولی این کار حدود سه دقیقه و نیم اورتور دارد که به وسیله فضاسازی موسیقی روایت می‌شود و داستان کلی قطعه را روایت می‌کند. من برای سلیقه خودم خواستم این کار را انجام بدهم و شاید هم کار مارکت پسندی نباشد. دلم می‌خواهد با چنین کارهایی مخاطب را به کارهای خاص‌تر نزدیک‌تر کنم. مخاطب خاص صرفا مدنظرم نبوده، بلکه می‌خواستم مخاطب عام هم به سمت این فضا کشیده شود. چون معتقدم باید فرهنگسازی شود. البته یک سری از خواننده‌ها خود به چنین کاری اقدام کرده‌اند و این طور نیست که من اولین نفر باشم. مثلا سیروان خسوری از معدود خواننده‌هایی است که این مقوله را در نظر می‌گیرد. اگر کارهای سیروان را مرور کنید، متوجه می‌شوید که کارهای قبلی‌اش همگی کارهایی در سبک خاص خودش بوده‌اند. خیلی‌ها بر این باور بودند که مردم از کارهای او استقبال نمی‌کنند. ولی بعد همه دیدیم که مخاطب کارهای او گسترده‌تر شد و موسیقی‌اش در میان مردم جا باز کرد. تا جایی که او در حال حاضر یکی از خواننده‌های طراز اول به شمار می‌آید

• اگر قرار باشد سلیقه مردم را در تمامی شرایط کاری در نظر بگیرید ممکن است به جاده خاکی بزنید. از طرفی هم انجام کارهایی مثل همین قطعه کلاسیک که اجرا کرده‌اید، می‌تواند برایتان یک ریسک باشد.

در ایران موسیقی پاپ برای خودش استانداردهایی دارد. هر کس که پاپ کار می‌کند به لحاظ ترانه و تنظیم و ملودی می‌داند که چه می‌خواهد و می‌داند که چه باید انتخاب کند تا مردم آن را گوش کنند. صحبت اصلی‌ام در این زمینه بر سر این است که من حس کردم که این کارم می‌تواند یک ریسک باشد ولی از طرفی نیز به این فکر کردم که بالاخره باید از جایی شروع شود حتی از یک قطعه!

می‌توانستم تعداد بیشتری از این گونه کار‌ها انتخاب کنم ولی به همین یک قطعه کفایت کردم. کسانی هم هستند که قبل از این استارت چنین کارهایی را زنده‌اند اما چون این موسیقی خاص است، فراگیر نشده است. من می‌خواستم کمی به فراگیر‌تر شدن آن کمک کنم. خیلی‌ها مخاطب موسیقی کلاسیک‌اند و آن را دنبال می‌کنندو شاید از این منظر بتوان گفت آن‌ها هم می‌توانند کار را گوش کنند و از آن لذت ببرند.

• ولی به نظر من مخاطب موسیقی کلاسیک که به شکل حرفه‌ای به این موسیقی گوش و آن را دنبال می‌کند، هیچ وقت برای شنیدن یک قطعه کلاسیک آلبومی نمی‌خرد که فقط یک قطعه از این سبک را دارا باشد.

اتفاقا من هم این مخاطب خاص موسیقی کلاسیک را نمی‌خواهم بلکه مد نظرم‌‌ همان مخاطب عام است که به سمت این موسیقی گرایش پیدا کند. این کار را انجام می‌دهم تا غلط مصطلحی که در مورد موسیقی پاپ وجود دارد، برایم حل شود. چرا که به اعتقاد من اتفاقا باید موسیقی سنتی ماموسیقی پاپیولارمان شود. البته من سعی کرده‌ام که با ملودی‌هایی که ساخته‌ام و تلفیق بین ملودی و خواننده و بک گراندی که ساز‌ها می‌زنند، ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کنم. ضمن اینکه کلام من نیز یک کلام شرقی بوده و کلاسیک نیست.

سنتی و کلاسیک هم می‌تواند در ژانر موسیقی پاپ قرار بگیرد و پاپیولار شود، چون ازعمق و ریشه و فرهنگمان بیرون آمده است. مثلا ساز گیتار جزو یکی از سازهای سنتی اسپانیاست ولی همه به عنوان یک ساز پاپ از ان استفاده می‌کنند و بین مردم به عنوان ساز پاپ جا افتاده است و ما در موسیقی پاپ از آن استفاده می‌کنیم.

• به نظر می‌رسد شما خودتان را موظف می‌دانید که رسالتی در برابر مردم دارید و باید به نحو احسن انجامش بدهید.

قطعا نه تنها من، بلکه همه هنرمندان وظیفه دارند، بخصوص آن‌ها که شناخته شده ترند. همه باید خود را در این رسالت هنری شریک بدانند و به هنر فقط به صرف بیزینس نگاه نکنند و هدفشان فقط مارکت نباشد.

• از این‌ها که بگذریم، چه انگیزه‌ای باعث شد تا از سازهای آکوستیک در ضبط آلبومتان بهره بگیرید؟

من قبل از اینکه خودم را یک خواننده بدانم، یک آهنگساز و بیشتز از آن یک تنظیم کننده می‌دانم. از سالهای ۷۸-۷۹ به عنوان آهنگساز و تنظیم کننده فعالیت می‌کردم. نمونه بارز آنهادر آلبوم‌های کمای ۱ و ۲ حمید عسکری است که به تنظیم۴-۵ قطعه اقدام کرده‌ام. همچنین با خواننده‌های دیگری نیز همکاری داشته‌ام. به دلیل بک گراندی که داشتم، دوست داشتم آکوستیک هم کار کنم تا ضمن رعایت کردن استاندارد‌ها، صرف تقلیدی از خودم نباشم.

• چرا فکر می‌کنید آکوستیک کار کردن، از تقلید جلوگیری می‌کند؟

آکوستیک روح دارد و حسی که در آن وجود دارد بیشتر از حس سمپل و سازهای الکترونیک است. قصدم این نیست که به سازهای الکتریونیک توهین کنم. خودم حدود ۹۰ درصد از کار‌هایم الکترونیک است. اتفاقا استفاده از سازهای الکتروینک و سمپل نیاز به تبحر و علم بخصوصی دارد و در دنیا به عنوان سبک پیچیده‌ای از آن یاد می‌شود. در ایران هم جوان‌های مستعدی هستند که در این زمینه فعالیت می‌کنند و اتفاقا موفق هم هستند و با امکانات کمی که داریم، موفقیت خود را تضمین کرده‌اند. با وجود این از ایرانیهایی که در موسیقی لس آنجلسی فعالیت می‌کنند نیز در این زمینه جلو‌تر هستیم. در واقع من در کارم هم از الکترونیک استفاده کرده‌ام و هم از آکوستیک.

• کارکردن به صورت آکوستیک هزینه زیادی می‌برد. چه اصراری به صرف این همه هزینه بود؟

بله! اتفاقا پرهزینه‌ترین قطعه آلبوم من همین قطعه ارکسترال است که «پشیمونم» نام دارد. قصد و هدف من صرفا انجام کار هنری بوده و دوست داشتم در حوزه کاری خودم ساختار شکنی کرده باشم. علاوه بر اینکه می‌خواستم کار فرهنگی کرده باشم، هدفم این بود که حتی شده یک نفر را به این موسیقی علاقه‌مند کنم. همین برایم کافی است. نیتم این بوده که این اتفاق بیافتد.

• گفته می‌شود در این آلبوم از کلیپ‌ای تصویری نیز استفاده کرده‌اید؟

بله! موزیک ویدیو هم داریم که ملودی آن از ساخته‌های مشترک بین من و زانیار است و سیروان تنظیمش کرده است.

• در مورد همکاری با سیروان خسروی در زمینه تنظیم می‌خواهم بدانم چون این روز‌ها سیروان مد شده، با وی همکاری کرده‌اید یا دلیل دیگری داشته است؟ چون معمولا هر کس که بخواهد عنوان کند کار حرفه‌ای می‌کند، سعی می‌کند از کارهای این قبیل اهالی موسیقی در آلبومش بگنجاند.

در واقع من در کارهای قبلی‌ام با سیروان همکاری داشته‌ام و همکاری با وی منحصر به این آلبوم نمی‌شود. قطعا همکاری با هنرمند شاخصی مثل سیروان برای من موجب افتخار است.

قطعا همکاری‌های ما در گذشته نتیجه داشته که آن را ادامه دادیم. تنظیم‌هایی که سیروان بر روی کارهای من انجام داده، تنظیم‌های بسیار خوبی‌اند که من دوستشان دارم. اصلا این نیست که بگویم حالا چون سیروان مد شده با او همکاری می‌کنم. البته با بحث مد که می‌گویید کاملا موافقم ولی من تابع آن نبوده‌ام. همه چیز در دنیا همین طور است و نمی‌توان جلوی آن را هم گرفت. این اتفاق همه جا می‌افتد. مثلا شما از یک خواننده بدت می‌آید ولی آن خواننده مد روز جامعه شده و هر جا می‌روی صدایش را می‌شنوی، طوری که شرطی می‌شوی و حتی ممکن است در خولت خود نیز صدای او را گوش کنید.

• در مورد ترانه‌ها و انتخاب آن‌ها چه چیزی مد نظرتان بوده و آن را لحاظ کرده‌اید؟

محتوای آن‌ها و نشستنشان بر روی موسیقی برایم اولویت داشه است. بار اصلی ترانه‌های این آلبوم به دوش محمد کاظمی است که ۴ قطعه را سروده است. هم محمد و هم کار‌هایش را دوست دارم و به راحتی می‌توانم با آن‌ها ارتباط بگیرم و این برایم اهمیت داشته است. من برای انتخاب ترانه‌های این آلبوم حدود ۴۰۰ ترانه خواندم تا بتوانم دست به انتخاب بزنم. در ترانه‌های سعی کردم با ترانه سراهای مختلفی کار کنم که می‌توان ازامیر ارجینی، محمد کاظمی، مریم اسدی و پگاه موسوی نام برد.

• این ترانه سرا‌ها به نظر می‌رسد هیچ ربطی به لحاظ ذهنیت و تفکر با هم ندارند.

شیوه کاری من این است که سوژه‌ای را در ذهنم در نظر گرفته و آن را برای خودم تداعی می‌کنم. اول ملودی آن را می‌سازم و بعد به ترانه سرا می‌سپارمش! مثلا قطعاتی مثل «یه روز اومدی مثل موج دریا»»، «عشق من باش» و «ای جان» بر همین مبنا ساخته شده‌اند. در آلبوم جدید نیز چنین اتفاقی افتاده است. ضمن اینکه برند بودن نام یک ترانه سرا اصلا برایم مهم نیست. فقط نزدیکی ذهنیت او با تفکرات و احساس من مهم است.

• قطعاتی هم به آرشیوتان پیوست؟

قطعا! قطعا یک سری قطعاتم آرشیوی شدند و با وجودی که برایشان هزینه کردم، از آن‌ها در آلبوم استفاده نکردم و به انتشار‌‌ همان ۹ قطعه بسنده کردم.

• چرا از قطعات بیشتری استفاده نکردید؟

از‌‌ همان زمان انتشار آلبوم «عشق من باش»، نیز مخالف تعداد قطعات زیاد در آلبوم بودم. دوست نداشتم تعداد قطعاتم بیشتر از ۱۰ تا باشد. می‌خواستم مخاطب‌های بهنام صفوی با تراک‌های کم ارتباط بهتری برقرار کنند و اگر قرار است حرفی را زده باشم، بهتر است در تعداد کمی از قطعات این کار را کرده باشم. مثلا به شما می‌گویند یک هفته وقت دارید تا ۴۰ تا فیلم را تماشا کنید. آن وقت دیگر نمی‌توانید از تماشای آن لذت ببرید. ولی زمانی به شما می‌گویند در طول یک هفته ۵ فیلم تماشا کنید. مسلم است که این بار فرصت بیشتری برای تماشا دارید و از تماشای فیلم‌ها نیز لذت می‌برید. دیگر تماشای فیلم برای شما از سر وظیفه نخواهد بود.

• یعنی شما صرفا به همین دلیل و صرفا به دلیل اینکه مخاطبتان گیج نشود این کار را کرده‌اید؟

ببینید این چیز‌ها تا حدی دست هنرمند است واو باید بهترین و بیشترین کاری که از دستش بر می‌آید را انجام دهد. مخاطب‌شناسی کرده و کارش را به روز کند. ولی بحث دیگری که در این میان است شانس است. به نظر من همه چیز باید دست به دست هم بدهد تا یک کار خوب شنیده شود، وگرنه ما آهنگ‌های زیادی داشتیم که خوب بودند و در اوج بد شانسی و با توجه به شرایط شنیده نشدند.

• در مورد «آرامش» شما با شانس مواجه می‌شوید؟

من آینده خوبی را برای آلبومم می‌بینم و می‌دانم که اتفاق خوبی برای آن می‌افتد. چون من همه تلاش خود را کرده‌ام.

• برنامه‌ای نیز برای کنسرت دارید؟

تمامی برنامه ریزی‌ها در این راستاست که بعداز پخش آلبوم و احتمالا در تیرماه در تهران کنسرت برگزار کنم. اما کنسرت‌های شهرستان را از اردیبهشت ماه آغاز خواهیم کرد.

• تاریخ دقیق انتشار آلبومتان چه تاریخی است؟

فکر می‌کنم نیمه دوم فروردین ماه منتشر شود. تغییر زمان پخش آلبوم این امکان را برایم فراهم کرد که آن را در فروردین که ماه مورد علاقه من است توسط شرکت فرهنگی- هنری «آوای هنر» منتشر شود.

• این زمان انتشار و تاخیری که در آن اتفاق افتاد، استرس شما را بیشتر نکرده است؟

خوشبختانه با وجود «آرامش» در آرامش به سر می‌برم. خودم هم منتظر انتشار آن بوده و استرسی ندارم. چون بهترین زمان ممکن را برای انتشار آن انتخاب کرده‌ایم.

• قضیه قطعه «چقدر خوبه» چیست؟

این یک آهنگ به عنوان هدیه نوروزی برای طرفدارانم است. این قطعه در آلبوم «آرامش» نبوده و فقط عیدی من به مخاطبانم است.