موسیقی ما- «علی رهبری» (آهنگ‌ساز و رهبر بین‌المللی ارکستر) پنجشنبه (ششم بهمن‌ماه)، سمفونی «رقص‌های سمفونیک» از طالب خان شهیدی که خودِ آهنگساز اثر، آن ‌را مجموعه‌ی «تخت جمشید» می‌نامد، با ارکستر سمفونیک تئاتر مارینسکی سنت پترزبورگ روی صحنه برد.

طالب خان شهیدی از آهنگسازان ایرانی‌الاصل تاجیکستان است که بیش‌تر آثارش سوژه‌های ایرانی دارد و اغلب توسط ارکسترهای مشهور جهان اجرا شده‌اند.

علی رهبری که حدود ۱۸ سال پیش بعد از ۳۰ سال دوری از وطن برای مدت کوتاهی جهت رهبری ارکستر سمفونیک تهران به ایران آمد، با استاد طالب خان شهیدی در تهران آشنا شد.

علی رهبری که اکنون با سمت رهبر مهمان دائم در کنار والری گرگیف همراه با ارکستر سمفونیک مارینسکی همکاری می‌کند، با ۱۲ کنسرت در سال مجموعه‌ای را به نام موسیقی شرق و غرب ارائه کرده است.

این آهنگ‌ساز هم‌چنین گفت‌وگویی با خبرگزاری ایسنا کرده است که در آن می‌گوید: «روی صحنه نرفتن هنرمند به ضرر هیچ‌کس نیست، مگر خودش. اعتراض هنرمندان به مشکلات موجود و البته همراهی و همدردی آنها با مردم، حق مسلم آنها است؛ زیرا هنرمند احساساتی است و وقتی احساسات مردم را می‌بیند تحت تأثیر قرار می‌گیرد. ولی آنچه را که متوجه نمی‌شوم این است که هنرمند هنرش را عرضه نکند و به روی صحنه نرود. درست مانند این است که آشپز آشپزی نکند و رفتگر هم خیابان‌ها را تمیز نکند.»
 
او ادامه می‌دهد: «هنر یک موسیقیدان، روی صحنه نمایان می‌شود و ممانعت از این حضور تنها به خود هنرمند آسیب می‌زند. اما بدتر از اینکه یک هنرمند روی صحنه نرود، تهدید آنها برای روی صحنه رفتن است.»
 
رهبری سپس این سوالات را مطرح می‌کند که «روی صحنه نرفتن هنرمندان موسیقی آن هم در مملکتی که موسیقی همیشه با دشواری همراه بوده، خیلی‌ها آرزو داشته‌اند موسیقی نباشد و استادان بزرگی مانند روح الله خالقی و حسین دهلوی برای ماندن موسیقی تلاش و مبارزه کرده‌اند، چه تأثیری داشته است که هنرمندان در اعتراض به اتفاقاتی که افتاده خودشان موسیقی را تحریم کرده‌اند؟ این امر چه تغییری را باعث می‌شود؟ اگر تالار وحدت را ببندند یا ارکستر سمفونیک را منحل کنند چه خواهد شد؟ آیا مردم بابت منحل شدن ارکستر سمفونیک اعتراض خواهند کرد؟ نه! اتفاقا کسی متوجه نخواهد شد.»
 
این آهنگساز همچنین تصریح می‌کند: «نرفتن روی صحنه به جز اینکه ممکن است فقط به خود موسیقیدان لطمه بزند، برای مردم تفاوت چندانی ندارد؛ بخصوص مردمی که اصلا موسیقیدان‌ها را خیلی جدی نمی‌گیرند و بسیاری از آنها ما را مطرب می‌دانند.»
 
او می گوید: «اینکه هنرمندان احساس خود را به عنوان موسیقیدان مطرح کنند، اصلا اشتباه نیست ولی اگر مثلا خود من به عنوان رهبر ارکستر از کارم کناره گیری کنم به کجا کمک خواهد کرد و چه اثری خواهد داشت؟ البته هر جایی هم که این اقدامات اثر داشته باشد، مطمئن باشید در ایران اثری نخواهد داشت؛ چون همیشه در ایران با موسیقی مخالفت شده و این اقدامات تنها مشکلی را به مشکلات دیگر اضافه می‌کند.»
 
او بیان می‌کند که وقتی هنرمندان سرشناس صحنه را ترک می‌کنند، خطری که حوزه موسیقی را تهدید می‌کند این است که شاید هنرمندان در سطح پایین‌تر جای آنها را بگیرند.
او در نهایت تأکید می‌کند که مخالف تحریم به هر شکلی است؛ تحریم یعنی شکنجه کردن. تمام تحریم‌هایی که در سال‌های اخیر دیده‌ایم به هدف اصلی خود نرسیدند و هدف آنها مردم معمولی شدند. هر تحریمی در هر جا فقط موجب شده که مردم بها بدهند. همچنین زشت ترین کاری که یک هنرمند می‌تواند انجام دهد این است که یک هنرمند دیگر را تحریم کند.
 
علی رهبری اکنون به عنوان رهبر دائم میهمان اپرای مارینسکی سن پترزبورگ فعالیت می‌کند.