
خواننده ترانه تیتراژ سریال "زیر آسمان شهر" درباره انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت توضیح داد: با گسترش فضای مجازی خوانندگان تا حدی برای انتشار آلبوم دلسرد شدهاند، اما من قطعاً در آینده یک آلبوم منتشر میکنم. در مورد کنسرت هم باید بگویم بازار کنسرت به لحاظ تجاری داغ است، اما بازار حرفهای آن سالیان زیادی است که خاموش شده و به نظر من همه باید به این قسمت بها دهند.
او تأکید کرد: مهمترین نکته این است که مخاطب به موسیقی خوب گوش بدهد. موسیقی کاور و خوانندههایی که امروز هستند اما فردا نیستند و رنگارنگ هستند، این موسیقی را نمیتوانند نگه دارند، به دلیل اینکه اولویتهای آنها شخصی است و در نتیجه موسیقی برایشان تداوم ندارد، اما وقتی اولویت موسیقی هنر باشد، ماندگار است. بنابراین چراغ بازار حرفهای خاموش است و بازار بیزینس موسیقی نیز تقریباً جستهوگریخته کار خودش را انجام میدهد.
خواننده آلبومهای آلبومهای "همکلاسی" و "زندگی" در پایان در مورد کمرنگ شدن حضور خوانندگان دهههای 1370 و 1380 در بازار موسیقی کشور گفت: این اتفاق دلایل مختلفی دارد. زمان ما تحولی در موسیقی کشورمان ایجاد شد، اما با گسترش فضای مجازی جلوی این بازار داغ موسیقی گرفته شد. از سوی دیگر، رنگ و لعاب موسیقیای که ما با سختی کار میکردیم، بهیکباره سهل و آسان شد. گذشته از این شبکههای ماهوارهای فارسیزبان نیز در این مسئله نقش داشتند، اما به اعتقاد من اصلیترین دلیل کمرنگ شدن ما، نبود مدیریت و دلسوزی بود.
نقد و بررسی
محمدرضا شجریان هنرمند شاخص، محبوب و مؤثر چهار دهه اخیر تاریخ معاصر ایران بود و فقدان او، سوگ فرهنگیای است كه «هر دم آید غمی از نو به مبارك بادش!» انكار نقش برجستهی او در معماری نوین و شیوهمدارانهی آواز ایرانی، خشت بر آب زدن است. جدا از مشی و منش هنری ویژه محمدرضا شجریان، نقشآفرینی او در تحولات اجتماعی و ابراز نظرات انتقادی در قبال برخی تفكرات و رویدادهای جامعه ایران، او را بهعنوان شخصیتی خاص مطرح كرد.امّا شجریان كه در طول فعالیت هنری خود، بارها در معرض مصادره گروههای سیاسی متعدد قرار گرفت، با هوشیاری از بند و بستِ هر نوع تفكر حزبی و دستهای رست و ذهن خود را متمركز بر طراحیِ سلوكِ هنری آواز و موسیقی مطلوب خویش كرد؛ سلوكی كه بر بنیاد مطالعه سبكها و شیوههای آوازی قدما و ایجاد یك متر و معیار نوین زیباییشناسانه بود....

[استاد هوشنگ کامکار - آهنگساز]
پاییز که می شود خاطره ها دوره ام می کنند، حسرت ها یک به یک از شاخه های دلم آویزان می شوند و دانه دانه دلتنگی بر زمین دلم می نشیند از هستن هایی که نیست می شوند و بودن هایی که نیستند. تو امروز 57 ساله می شوی و "هنوز پاییز است"! تو 17 ساله می شدی و داشت پاییز می شد که نامیمونی و شومی بر این دیار سایه افکند، بمب های بدشگونی جنگی بی انجام جای "باران" بر سر ساکنان شهرهای این دیار کهن باریدن گرفت، بارید و بارید تا روزی که بالاخره از تو، زندگی امنت و خانواده عزیزت هم قربانی گرفت.

[ وحید لشکری - روزنامهنگار ]


قرار است در این نوشتار کوتاه و محدود پیش رو، در مقام پاسخ به این پرسش مهم (اما) تکراری بربیایم که «چرا شیوههای آوازی متعددی در ایران وجود ندارد؟»...

[ سید علیرضا میرعلینقی - منتقد و پژوهشگر موسیقی ]
«فرهنگ و هنر سهتارنوازی»، جدیدترین اثر تالیفی تحقیقیِ ابوسعید مرضایی را نمیتوان اتفاقی شبیه اکثریت قریب بهاتفاق کتابها و سیدیهایی که با عنوان ظاهراً قانعکننده آموزشی یکی پس از دیگری به بازار نشر میآیند، همسان دانست...

از پی رو آمدن بحث حقوق «مادی» و «معنوی» پدیدآورندگان آثار هنری، چه بسا بد نباشد از وجهی دیگر نیز به این مساله نگاهی داشته باشیم و این بار از منظر علاقهی شخصیام، یعنی «پیشینهیابی و سرگذشتشناسی ترانهها و قطعات موسیقایی تولید شده در گسترهی فرهنگ ایران». چه آنکه در سالهای پسِ پشت و در روند پیگیری این تمایل، بیش از پیش به اهمیت این مساله و به همان نسبت، تبعات ناشی از بیتوجهی به آنها پی بردهام...
افزودن یک دیدگاه جدید