وطن می‌تپد روی پیراهنم
چه مانده به جز پرچمم از تنم
من از سمت ماه و پلنگ آمدم
من از پرچمی با سه رنگ آمدم

من اینده روشن آرشم
بهارم نکن شعله ی آتشم
درخشیده خورشید بر شانه‌ام
من آماده ی خلق افسانه‌ام

من از نسل دل های بارانی ام
من اهل رفاقت به آسانی ام
پر از کوچه های چراغانی ام
تو اهل کجایی من ایرانی‌ام

همه اعتبارو غروروم وطن
شعارم وطن شعورم وطن
عشق از همین پرچم آغاز شد
و دروازه های جهان باز شد

به عشق و جنون می‌رسد ریشه‌ام
به جز راستی نیست اندیشه‌ام
در اندیشه‌ام رد پاییز نیست
سرانجام بازی غم‌انگیز نیست


من از نسل دل های بارانی‌ام
من اهل رفاقت به آسانی‌ام
پر از کوچه های چراغانی‌ام
تو اهل کجایی من ایرانی‌ام