موسیقی ما - «روزبه نعمت‌اللهی» پس از برگزاری تور اجراهای خود در شهرهای مختلف ایران، هفدهم اسفندماه پس از مدتی دوری از پایتخت در سالن برج میلاد تهران روی صحنه رفت. برنامه این خواننده با عنوان کنسرت «ملت عشق» به همت شرکت «ترانه شرقی» به مدیریت «محسن رجب‌پور» برگزار شد. روزبه نعمت‌اللهی در این برنامه بخشی از اجرای خود را با همراهی ارکستر «آوای زمین» از هندوستان روی صحنه برد. گروهی به سرپرستی «وحید آیریان» که متشکل از دو نوازنده ایرانی و سه نوازنده هندوستانی است و در اجرای برخی قطعات این خواننده همراه او بودند. اتفاقی که حتی اگر بخش بیشتری از کنسرت را هم به خود اختصاص می‌داد تفاوت‌های بیشتری در سایر قطعات هم ایجاد می‌کرد.
 
در ابتدای برنامه ویدئویی از جلسات تمرین روزبه نعمت‌اللهی به همراه نوازندگان گروه آوای زمین پخش شد و پس از حضور اعضای گروه، محمد تیام روی صحنه حاضر شد. او دکلمه ابتدای قطعه «پلاس» را خواند و سپس نعمت‌اللهی با اجرای این اثر روی صحنه آمد. او سپس سراغ قطعه «نفس کشیدن سخته» رفت و برای قطعه سوم نوازندگان بوزوکی و ساکسوفون به گروه اضافه شدند و این اثر را با تنظیم جدیدی اجرا کردند.
 
این خواننده برای رپرتوار کنسرتش تقریباً به صورت یکی در میان قطعات آرام و ریتمیک را انتخاب کرده بود و عاشقم باش، لعنت به تهران بدون تو و زمستون سایر کارهایی بودند که اجرا شدند. در ادامه پیام رونق و نوازنده هنگ‌درام به ارکستر اضافه شدند و با دوئتی جالب سراغ اورتور قطعه «سوگند» رفتند و این کار قطعه بعدی رپرتوار بود.
 
در ادامه نوبت به ورود گروه آوای زمین رسید. نوازندگانی از کشور ایران و هندوستان که جایگاه و سازهایشان از ابتدای برنامه روی استیج خودنمایی می‌کرد. ویواک ساموئل (اسلاید گیتار)، پاون نایک (هارمونیوم)، مجتبی کلانتری خرمی (دف و سه‌تار) و اودای رامداس (طبلا) اعضای گروه آوای زمین به سرپرستی وحید آیریان (تنبور) بودند. ملت عشق اولین اثری که با همراهی این گروه و همخوانی پاون نایک اجرا شد. این قطعه حدوداً سه هفته پیش در فضای مجازی منتشر شده بود و شعری از مولانا با تنظیم «پیام قربانی» دارد. پس از این قطعه، وحید آیریان از اجرای مجدد در ایران ابراز خوشحالی و از روزبه نعمت‌اللهی و دست‌اندرکاران این کنسرت بابت تلاش برای این موضوع تشکر کرد. بعد از این قطعه پاون نایک با شعری هندی برنامه را ادامه داد اما ملودی آن مربوط به قطعه «مست و دیوانه» بود که در ادامه نعمت‌اللهی شعر این قطعه را آغاز کرد. در قطعه بعدی ابتدا وحید آیریان با سولوی تنبور شروع به خواندن شعری فارسی که البته به دلیل کیفیت بسیار بد صدای هدمایکی که داشت، تقریباً هیچکدام از ابیاتی که می‌خواند واضح نبود! در ادامه این شعر و روی همین ملودی، روزبه نعمت‌اللهی به آنها ملحق شد و قطعه باز آمدم را خواند. بخش پایانی حضور این گروه هم با شعر دیگری از وحید آیریان آغاز و سولوی طبلای شنیدنی اودای رامداس نوازنده سرشناس هندی ختم شد.
 
حضور این گروه ایرانی – هندی که پیش از این آلبوم «حالیا» را در ایران منتشر کرده بودند اتفاق جالبی در کنسرت روزبه نعمت‌اللهی و در میان اجراهای غالباً یکنواخت پاپ این روزها بود. هرچند که آنها بیشتر ملودی‌ها و آثار روزبه نعمت‌اللهی که ایرانی بودند را با سازهای هندی  و ایرانی اجرا کردند اما همین موضوع صدادهی و رنگ‌آمیزی صوتی متفاوتی به کارها داده بود. تصاویر پس‌زمینه که در نمایشگرهای سالن پخش می‌شد و همچنین نوع نورپردازی در این قطعات همخوانی چندانی با موسیقی هندی و حضور این نوازنده‌ها نداشت و در این بخش هم می‌شد که همراهی متفاوت‌تری صورت بگیرد. البته با توجه به قطعات متعدد عرفانی و حماسی این خواننده اگر او به فکر برگزاری یک کنسرت کامل با چنین آنسامبلی باشد هم می‌تواند اتفاق جدیدی در کارنامه کاری‌اش باشد. حال باید دید اجرای آینده او چگونه رقم می‌خورد چون روزبه نعمت‌اللهی اعلام کرد که کنسرت بعدی او با نوازندگانی از کشور یونان برگزار می‌شود.
 
بخش پایانی این کنسرت به اجرای قطعات نفس نفس، دریا و ایران با همراهی ارکستر پاپ روزبه نعمت‌اللهی به رهبری کارن زیاری اختصاص داشت. این خواننده در اجرای خود میزبان بهاره کیان افشار، حسین غیاثی، میثم یوسفی، سیاوش پارسامنش، علی نیا و اشپیتیم آرفی بود. او همچنین در اقدامی تحسین‌برانگیز از موسسه خیریه بهنام دهش‌پور، انجمن صرع ایران و موسسه خیریه محک نمایندگانی را به این کنسرت دعوت کرده بود.