گروو متال «لم او گاد» هشتمین آلبوم استودیویی خود را به نام «VII: Sturm und Drang» منتشر کرد. این آلبوم روز 24 جولای توسط کمپانی اپیک رکوردز در امریکایی شمالی و خارج از آن توسط نوکلیربلاست منتشر شد.

این آلبوم 48 دقیقه‌ای با 10 قطعه، در سبک گروو متال و ترش متال است و جاش ویلبرتهیه کنندگی آن را برعهده داشته است. آلبوم قبلی که از این گروه منتشر شده « Resolution» نام دارد و محصول سال 2012 است.

این آلبوم بعد از ماجرای اتهام رندی بلیث (Randy Blythe) خواننده گروه، در سانحه کشته‌شدن یکی از طرفدارانشان در کنسرت اولین آلبومی است که گروه منتشر می‌کند. اما رندی بلیث درباره این آلبوم بیان می‌کند که مردم نباید توقع شنیدن آلبومی را داشته باشند که محصول زندان است بلکه به جای آن او از چیزهایی نوشته است که عمیقا روی او تاثیر گذاشته اند. مثل زندانی شدن در یک کشور غریب به جرم قتل. (رندی بلیث در سانحه کشته شدن جوانی نوزده ساله در کنسرت گروه در پراگ متهم شناخته شده و برای مدتی در زندان پانکراک Pankrác، زندانی که در جنگ جهانی دوم به دست نازی ها افتاده بود زندانی بود).

عنوان آلبوم که به «Storm and Stress » (طوفان و اضطراب) قابل ترجمه است به طور غیرمستقیم به تجربه بلیث اشاره دارد. بلیث می‌گوید او و مارک مورتون درباره این صحبت می‌کردند که چطور درون مایه این اثر به روان انسان‌ها وقتی زیر بار فشار هستند اشاره دارد و اینکه آن‌ها به دنبال کلمه‌ای بودند که این موقعیت را انعکاس دهد. بنابراین مورتون که مادرش آلمانی است این عبارت را از میان واژه‌های آلمانی انتخاب کرده‌است. و بعد از آن اعضای گروه نیز با آن موافقت کرده‌اند.
بلیث این اثر را «منسجم‌ترین آلبوم»ی می‌خواند که گروه در طول سال‌های اخیر منتشر کرده است. بلیث به عنوان ترانه‌سرای اصلی این آلبوم نود درصد ترانه‌ها را خود نوشته و مارک مورتون و ویلی ادلر هم در هر ترانه با او همکاری کرده اند. او همچنین معتقد است این آلبوم به همین علت نسبت به آلبوم قبلی‌شان «قوی‌تر» است و کمتر «شیزوفرنیک» است.

پنج قطعه از قطعات این آلبوم از تاریخ 18 می تا 17 جولای در تاریخ‌های مختلف و به صورت تک‌آهنگ روی سیستم‌های مختلف پخش اینترنتی قرار گرفتند که اولین آن‌ها قطعه «Still Echoes» بود، قطعه‌ای که از سوی منتقدان تخصصی موسیقی متال از جمله منتقد سایت بلبرموث مورد توجه قرار گرفت و بهترین قطعه آلبوم شناخته شد.

رندی بلایث ، تصویری که برایش الهام‌بخش قطعه Still Echoes بوده را این‌چنین توصیف می‌کند:

«آن سمت راهرو مقابل من، یک گیوتین بود که از زمان نازی‌ها به جا مانده است. از سال 1943 تا 1945 نازی‌ها بیش از 2هزار نفر را با آن گیوتین اعدام کردند، چون این روش ارزان‌تر از تیراندازی بود و در ضمن سریع‌تر از به دار آویختن... آن‌ها آن‌ا را «اتاق اره» یا «اتاق تبر» صدا می‌کردند. شب آن‌جا نشسته بودم و به تمام آن آدم‌هایی فکر می‌کردم که آن‌جا سرشان را از تن جدا کرده بودند، چه زن و چه مرد. در همان مکان که خیلی هم از من دور نبود.»

سایت‌های دیگری هم این آلبوم را مورد ارزیابی قرار داده اند از جمله:

آل میوزیک ستاره 4 از 5 ستاره، رکورد کالکتور 3 از 5 و مجله اسلنت نیز 3 از 5 ستاره به آن داده‌اند و بلبرموث سایت تخصصی متال و هاردراک امتیازی معادل 9 از 10 به آن داده است.