بیزارم از شمال از هر چی خاطرست
بیزارم از غمی که تو دلم نشست
دلگیرم از خودم دلگیرم از همه
چون عاشقت شدم این گریه هم غمه

خوشحالی منو دریا ازم گرفت
از دست دادمت دنیامو غم گرفت
دریا تو رو گرفت دریا چشاتو برد
دنیام بودی و دنیام با تو مرد

هیچ دردی اینجوری منو شکست نداد
دریای لعنتی عشقمو پس نداد
بیزارم از خیال از فکرای محال
تا روز مرگمم بیزارم از شمال

نمی‌خوام برم اون حوالی
تو اون جاده‌های شمالی بگم جات خالی
نفس می‌کشم با چه بغضی
قدم می‌زنم با چه حالی فقط جات خالی

رفتیم با هم شمال همه چی عالی بود
اما می‌اومدم جات دیگه خالی بود
تو جاده ی شمال باهات قدم زدم
با خنده رفتیم و با گریه اومدم

کی جاتو پر کنه کی زندگیم بشه
کی هست که مانع دیوونگیم بشه
این غصه ها منو بعد از تو می کشن
کاشکی یکی تو رو برگردونه به من

نمی‌خوام برم اون حوالی
تو اون جاده‌های شمالی بگم جات خالی
نفس می‌کشم با چه بغضی
قدم می‌زنم با چه حالی فقط جات خالی