موسیقی ما- گروه موسیقی سنتی رهاب به سرپرستی سیامک بهبهانی و آهنگسازی وی و مهرزاد اعظمی کیا با حمایت موسسه فرهنگی-هنری نوای مهر، روی سن رفت و به اجرای برنامه پرداخت.

این کنسرت در سه سئانس و در دو روز برگزار شد که در روز اول که ۸ خردادماه بود یک سئانس در ساعت ۲۱ بود و در روز دوم ۹ خرداد دوسئانس در ساعتهای ۱۸ و ۲۱ که قطعاتی از ساخته‌های مهرزاد اعظمی کیا و سیامک بهبهانی درتالار استا فرشچیان به اجرا در آمد.

این کنسرت قرار بود راس ساعت ۲۱ اجرا شود که با تاخیردر ساعت ۲۱: ۴۵ دقیقه آغاز شد و اخبار حاکی از آن می‌رفت تا شاید این کنسرت نیز مانند بسیاری از کنسرت‌ها در آخرین لحظه لغو شود اما این اتفاق نیفتاد و گروه رهاب روی سن رفت.

قطعه «اسرار عزل» آغازگر بخش اول این کنسرت بود که با کوزه آغاز شد و پایه آن بر اساس ساز کمانچه بود. در این قطعه مهرزاد اعظمی کیا نوازندگی کمانچه، سیامک بهبهانی نوازندگی پیانو را به عهده داشتند. همچنین در تمامی قطعات این دو، نوازنده‌های دیگر (حسین قربانی و جعفر قاضی عسگر) ایشان را همراهی می‌کردند.

در بخش‌هایی از این قطعه دوئتی بین ساز پیانو و کمانچه اجرا می‌شد که شنیدنش خالی از لطف نبود و البته سیامک بهبهانی و مهرزاد اعظمی کیا خواننده کنسرت؛ داریوش کاظمی را با همخوانی شعری از خیام همراهی می‌کردند.

قطعه دوم یک قطعه بی‌کلام بود که «شکست سکوت» نام داشت. این قطعه در واقع یک دوئت از سازهای پیانو و کمانچه بود که در اواسط آن با ورود تمبک فضای جدید را منجر شد. سرعت عمل و تکنیک نوازندگی هر دوساز پیانو و کمانچه در این قطعه خودنمایی می‌کرد.

 «اسیر دام» قطعه سوم این اجرا بود که با حضور تمامی ساز‌ها شکل گرفته واجرا شد. این قطعه معروف از ساخته‌های مجید وفادار با شعری از کریم فکور بود که سال‌ها خاطره در خود داشت و توانست با لبخوانی و زمزمه مخاطبان همراه شود.

قطعه چهارم که سرعت و تکنیک مهرزاد اعظمی کیا در نواختن کمانچه را به رخ می‌کشید با پیانوی سیامک بهبهانی و نوازندگی ماهرانه‌اش به قطعه‌ای شنیدنی تبدیل شد. این قطعه بی‌کلام که «نغمه شرقی» نام داشت از ساخته‌های آهنگساز و نوازنده معروف آذربایجان «مونس شریف اف» بود که ملودی آذری آن با کمانچه و پیانو و تنظیمی متفاوت به اجرا در آمد. هرچند تمپوی بالای این قطعه نیاز به مهارت خاصی داشت اما این دو نوازنده به خوبی توانستند از پس اجرای آن بر آیند.

سپس «شور مستی» به آهنگسازی سیامک بهبهانی بر اساس شعری از حسام بهرامیان به اجرا در آمد. پیانو شروع خوبی برای این قطعه بود که صدای خواننده در همنشینی با ساز‌ها وجهه چندان خوبی نداشت. صدای کوزه و تمبک هم اصلا شنیده نمی‌شد و این نشان می‌داد این بار نیز کمانچه و پیانو در اولویت هستند. ضمن اینکه با صدای خوبی که خواننده داشت و توانایی در خواندن نت‌های بالا، راه را برای او باز‌تر می‌کرد تا با ساز‌ها ارتباط بهتری برقرار کند اما کاش کلمات او جویده جویده ادا نمی‌شد و به وضوح می‌شد متوجه کلماتش شد، اما این اتفاق معمولا نمی‌افتاد و مفهومی در پی اجرای کلمات از سوی وی به مخاطب منتقل نمی‌شد. با این همه تحریرهای خوبی داشت که استفاده به جایی از آن‌ها می‌کرد. این قطعه پایان بخش اول را رقم زد.

بخش دوم اما به ساز و آواز اختصاص داشت. این بخش شامل بداهه نوازی کمانچه و بداهه خوانی داریوش کاظمی بود که یر روی شعر «شاخه گلی برای مزار» فاضل نظری و همین طور شعری از عماد خراسانی اجرا شد که زمان عمده‌ای از کنسرت را به خود اختصاص داد. این بخش خالی از هرگونه ایراد بود و خواننده توانست به خوبی از پس اجرای شعر و موسیقی در کنار هم بر آید. تحریرهایی که در این بخش استفاده می‌کرد توانست مورد توجه بسیار قرار بگیرد که با کف و سوت مخاطبان همراه بود.

بخش سوم که بلافاصله از بخش دوم و به فاصله زمانی کمی از آن آغاز شد، با قطعه «شب زده» که آهنگسازی آن با سیامک بهبهانی بود، ادامه این اجرا بود. شعری از حسام بهرامیان نیز برای این قطعه انتخاب شده بود که هر چند ایرادات واشکالات قطعات خوانندگی گذشته را با خودنداشت اما برای یک اجرای استاندارد و حرفه‌ای کافی نبود. پس از آن نیز بخش ساز و آوازی اجرا شد و سپس قطعه «به سوی تو» که یکی از تصانیف قدیمی بود توسط گروه به اجرا در آمد. این قطعه توانایی نوازندگی پیانو را به نمایش گذاشت هر چند که کمانچه را نمی‌توان از آن گرفت و نادیده‌اش انگاشت.

در بخش از این کنسرت قطعه «نغمه شرقی» که در بخش اول کنسرت اجرا شده بود با تنظیمی دیگر بازاجرا شد که این بار ریتم و ملودی بسیار جذاب‌تر می‌آمد و لحن آذری آن بیشتر شنیده می‌شد.

در پایان آهنگ معروف «ای ایران» ساخته مرتضی خان محجوبی و شعر حسین گل گلاب اجرا شد که علاوه بر نوازندگان و همراهی اشان با خواننده، تمامی حضار نیز به شکل ایستاده این قطعه را همخوانی کردند.

در این کنسرت نوازندگانی همچون حسین قربانی و جعفر قاضی عسکر مهزراد اعظمی کیا و سیامک بهبهانی را همراهی می‌کردند.