امسال امیدم به این آلبوم بود و امپراطور مهدی یراحی
این که فعلا نه خوبه نه بد
ببینیم اون چی میشه

به عنوان عضو کوچکی از طرفدار های محسن یگانه به آقای مازیار فلاحی بابت انتشار آلبومشون تبریک می گم.آلبوم خوبی بود اگه اسم مازیار فلاحی به عنوان خواننده روی کار نبود چون به نظرم انتظار داشتم کار قوی تری بده با اینکه آلبوم خیلی خوبیه و به نظرم تو آلبوم های که تو این چند وقت اومده بعد کار اکسیژن بابک جهانبخش کار دوم خوبی بود که اومد اما چند نکته :
1. به نظرم ترکیب آلبوم از نظر قرار دادن ترک ها مثل دقعه قبل بود و حتی ریتم 2 تراک عینا شبیه 2 تراک اولی آلبوم قبلیش بود که آدم حس می کرد کاور اون هاست که البته اون کار های خیلی قوی تر هم از لحاظ احساس و هم فنی از این 2 تا بود.
2. این نکته مثبت آلبوم که مازیار عزیز فضای جدید هم تست کرد که به نظرم از نکات مثبت این آلبوم بود
در کل به این آلبوم از 5 3.5 می دم

آقایون، خواهشا اینقدر نگین آلبوم تکراری بود. مازیار فلاحی و محسن یگانه و گروه سون و ... هرکدوم یه سبکی برای خودشون دارن و باید تکرارش کنن. کار جدید خیلی کم پیش میاد.یعنی کم اند کسایی که جرات کنن و ریسک بکنند.(مثل آلبوم سیزده محسن چاوشی) کار تکراری هم به آلبوم اکسیژن میگن.(با تمام احترامی که برای بابک جهانبخش و هواداراش قائلم، ولی باید قبول کرد اکسیژن یه کپی رنگی از دو آلبوم قبلی بابک بوده). بدبختی اینه که شنونده ها یه آلبوم خوب که از یک نفر میشنون سطح توقعشون بالا میره و دلشون میخواد آلبوم بعدی خواننده محبوبشون از اون بهتر باشه. اتفاقی که بعد از آلبوم 85 برای بنیامین افتاد، بعد از سلام آخر برای خواجه امیری، بعد از آلبوم رگ خواب برای یگانه، بعد از منو بارون برای بابک جهانبخش، بعد از قلب یخی برای مازیار فلاحی افتاده و مطمئنم بعد از من خود آن سیزدهم هم برای محسن چاوشی میفته. بگو خب.
در مورد این آلبوم: بعد از گوش دادنش کلاهمو گذاشتم روی سرم و بهش 3 از 5 دادم.