درگذشت یکی از اعضای اصلی گروه «دورز»؛
ری منزارک، نوازندهٔ کیبورد «دورز»، از دنیا رفت
موسیقی ما - جواد رهبر: ری منزارک، یکی از پایهگذاران و نوازندهٔ کیبورد گروه «دورز» (The Doors) در سن 74 سالگی پس از مبارزهای طولانی با سرطان مجرای صفرا در آلمان درگذشت.
منزارک در شیکاگو بزرگ شده بود و در سال 1962 برای مطالعه در رشتهٔ سینما به لس آنجلس آمد و در دانشگاه یوسیالای ثبتنام کرد. آنجا بود که برای اولین بار با جیم موریسون آشنا شد ولی بحث دربارهٔ تشکیل گروه موسیقی بین آنها تا سالها شکل نگرفت. تا اینکه یک روز تابستان 1965 در ساحل ونیز کالیفرنیا آن دو به صورت اتفاقی همدیگر را دیدند و آن وقت بود که موریسون به منزارک گفت که مدتی است روی مجموعهای از ترانهها کار میکند. منزارک در زندگینامهاش نوشته: «و این شروع تمام ماجرا بود. جیم به راحتی و سادگی و با معصومیت تمام این جمله را گفت اما حرف او سرنوشت هر دوی ما را تغییر داد.»
موریسون و منزارک به سرعت دو عضو دیگر، جان دنسمور برای نوازندگی درام و رابی کرایگر برای نوازندگی گیتار، را جذب کردند و اجرای زنده در لس آنجلس را شروع کردند. یک سال بعد اولین آلبومشان را ضبط کردند. به گفتهی منزارک: «میدانستیم به محض اینکه مردم موسیقی ما را بشوند، ما دیگر توقفناپذیر خواهیم بود. ما میدانستیم مردم چه میخواهند؛ همان چیزی که گروه «دورز» در پی آن بود: آزادی!»
گروه نوازندهٔ بیس نداشت و به همین خاطر منزارک اغلب بخشهای بیس ترانهها را با پیانو مینواخت. او ارگ هم میزد که صدای آن را میشود در ترانههایی مثل «آتش من را روشن کن» (Light My Fire) و چندین ترانهٔ کلاسیک دیگر گروه شنید.
اعضای گروه «دورز» بعد از مرگ جیم موریسون در ژوئیهٔ 1971 دو آلبوم دیگر هم به بازار دادند و بعد در سال 1973 از هم جدا شدند. البته منزارک به شدت مشغول فعالیت موسیقیایی باقی ماند و برای گروههای مختلف و خوانندگانی متعددی موسیقی ساخت. در سال 2002 او به همراه کرایگر و خوانندهٔ گروه «کالت» تحت عنوان «دورز قرن 21» مجموعه برنامههایی زنده به راه انداختند که باعث شد جان دنسمور از آنها شکایت کند.
منزارک در شیکاگو بزرگ شده بود و در سال 1962 برای مطالعه در رشتهٔ سینما به لس آنجلس آمد و در دانشگاه یوسیالای ثبتنام کرد. آنجا بود که برای اولین بار با جیم موریسون آشنا شد ولی بحث دربارهٔ تشکیل گروه موسیقی بین آنها تا سالها شکل نگرفت. تا اینکه یک روز تابستان 1965 در ساحل ونیز کالیفرنیا آن دو به صورت اتفاقی همدیگر را دیدند و آن وقت بود که موریسون به منزارک گفت که مدتی است روی مجموعهای از ترانهها کار میکند. منزارک در زندگینامهاش نوشته: «و این شروع تمام ماجرا بود. جیم به راحتی و سادگی و با معصومیت تمام این جمله را گفت اما حرف او سرنوشت هر دوی ما را تغییر داد.»
موریسون و منزارک به سرعت دو عضو دیگر، جان دنسمور برای نوازندگی درام و رابی کرایگر برای نوازندگی گیتار، را جذب کردند و اجرای زنده در لس آنجلس را شروع کردند. یک سال بعد اولین آلبومشان را ضبط کردند. به گفتهی منزارک: «میدانستیم به محض اینکه مردم موسیقی ما را بشوند، ما دیگر توقفناپذیر خواهیم بود. ما میدانستیم مردم چه میخواهند؛ همان چیزی که گروه «دورز» در پی آن بود: آزادی!»
گروه نوازندهٔ بیس نداشت و به همین خاطر منزارک اغلب بخشهای بیس ترانهها را با پیانو مینواخت. او ارگ هم میزد که صدای آن را میشود در ترانههایی مثل «آتش من را روشن کن» (Light My Fire) و چندین ترانهٔ کلاسیک دیگر گروه شنید.
اعضای گروه «دورز» بعد از مرگ جیم موریسون در ژوئیهٔ 1971 دو آلبوم دیگر هم به بازار دادند و بعد در سال 1973 از هم جدا شدند. البته منزارک به شدت مشغول فعالیت موسیقیایی باقی ماند و برای گروههای مختلف و خوانندگانی متعددی موسیقی ساخت. در سال 2002 او به همراه کرایگر و خوانندهٔ گروه «کالت» تحت عنوان «دورز قرن 21» مجموعه برنامههایی زنده به راه انداختند که باعث شد جان دنسمور از آنها شکایت کند.
منبع:
رولینگ استون
تاریخ انتشار : جمعه 3 خرداد 1392 - 11:24
افزودن یک دیدگاه جدید