حامی جان خیلی قشنگ بود،کاش اینو تو سالن تئاتر شنیده بودم.

آخ،چه بده این انتظار،تلخه طعمش مثل طعم زهر مار
ولی دلخوش کنکه/با صدای خش خشی دل و چشمم می دوه
که شاید تواومدی
اومدی تا من بدم دل به دلت
چشم بدوزم به نگات /غرق شم تو لحظه هات
گم کنم وجودمو تو پیچ و تاب موهات/بخونم طعم شیرین مزه ی خاطره هات

دوستش دارم به اندازه ی خداحافظ!

قطعه متفاوت ، فوق العاده زیبا و پراحساسی است .
حامی جان موفق باشی .