پدرم اينجا و مادرم اينجا و وطنم ايرانه
آخه من كجا برم همه جا جز اينجا
واسه من زندانه

عشق من اينجا و پسرم اينجا و اهل كردستانه
مرده و زنده ى من تشنه لب دنبال ِ
خاك خوزستانه

آخه من كجا برم رمضوناش رنگِ ربناى ِ مستِ
شجريان باشه

يا موذن زاده اذان افطارش جادوى خلوتيه
شهر تهران باشه

بچه غمگين ِ شطِ خرمشهرم كه تموم دنياش
قد آبادانه

دل تنگم خونه دل خونم مستِ سرخى خورشيدِ
غروب هرمزگانه

من غريبم همه جا مث ابر پاييز همه جا ميبارم
اما تو خاك خودم موندن و مردنمو بيشتر دوس دارم

چاوشى خون تو و مردم تنهاتم
تكيه كن به قلب من تا ابد همراتم