من چقدر سختی کشیدم اما ندیدی یه بارم
دست به هر کاری زدم تا دلتو بدست بیارم
مبتلا شدم به عطری که نفسهای تو داره
کاش میفهمیدی چقدر دلم واسه تو بی قراره

با این که هنوز خونه ی قلب تو سهمم نشده
یه ذره از علاقمم به داشتنت کم نشده
آزادم اما تو خودم بازم گرفتار توام
صبح تا شبم با زمزمه در حال تکرار توام

تصور اینکه تو آینده ی من باشی قشنگه
برای این رویا دلم با بی محلیات میجنگه
تا وقتی با چشم خودم ببینم که بهت رسیدم
به گفتن جمله ی دوست دارمت ادامه میدم