[Forwarded from m kh]
- با تو ام سلام عزيزم ، نبينم اشكات بباره
دوست ندارم ديگه چشمات چشمامو يادش بياره
گرچه بد شدم اواخر نخواستم چشم تو تر شه
بد شدم تا واسهء تو راه رفتن ساده تر شه

وقتي ديدم خشك و سردي پر كينه شد تموم تار و پودم
اعتراف اول اينه: من زيادي زود قضاوت كرده بودم
هميشه واسم سوال بود تو خودت رفتي چرا پس گريه كردي ؟
اعتراف دوم اينه: من بهت نامردي كردم خيلي مردي
تو دوراهي وقتي موندم تو خودت رفتي كه خوشبخت شم ميدونم
اعتراف سوم اينه: سخته تو فكر تو اما پيش اونم

- نه ديگه فكر خودت باش ديگه برگشتن محاله
لحظه هاي رفتن من ميدونم واست سواله
جاي من ميتونه پر شه ؟ اين واسه منم سواله

از زمانيكه تو رفتي هي زمان ميره و من ديوونه ميشم
كاش فراموشي بگيرم يا زمان برگرده و برگردي پيشم
اي خدا خودت ميدوني اون جمع و جورم ميكرد بال و پرم بود
من بدون اون ميميرم اي خدا اين اعتراف آخرم بود

- به قول خودت عزيزم چقد اين فضا غريبه
چرا من هيچي نميگم چرا خنديدم عجيبه !
هركار بدي كه كردم فكر نكن دوستت نداشتم
اونيكه هستي كنارش من سر راهت گذاشتم