موسیقی ما- چه چیزی قاتلان سریالی را بسیار متفاوت می کند؟ اگرچه فکر کردن به آن عجیب است، اما نکته‌ی جالب آن است که  این دیوانه‌ها، گروه‌ها و آهنگ‌های مورد علاقه خود را دارند، درست مثل ما! برای مثال پیتر ویلیام ساتکلیف  یک قاتل زنجیره‌ای انگلیسی بود که مطبوعات لقب قصاب یورکشایر را به او دادند. او به قتل وحشیانه 13 زن و تلاش برای قتل هفت زن دیگر بین سال های 1975 تا 1980 مجرم شناخته شد. ساتکلیف از موسیقی‌های بسیار متنوعی لذت می‌برد. او عاشق «رکوئیم» موتزارت و قطعه‌ی «نمی‌توانم تحمل کنم» و آلبوم «لمس» از جوآن بائز بود. 

«دامر» آدم‌خوار میلواکی، بزرگ‌ترین شهر ویسکانسین را  با قتلِ هفده نفر از اواخر دهه 70 تا اوایل دهه 90 به وحشت انداخت.دامر از طرفداران پر و پا قرص Black Sabbath بود. به قدری که روزنامه‌ها گزارش دادند که او حین قتل، قطعه قطعه کردن و خوردن قربانیانش به این موسیقی گوش می‌دهد. برخی از آهنگ های مورد علاقه او Paranoid"، "The Wizard و "Iron Man" بودند.

جان وین گیسی  John Wayne Gacy یک قاتل زنجیره‌ای و مجرم آمریکایی معروف به دلقک قاتل بود که حداقل ۳۳ مرد و پسر جوان را به قتل رساند. گیسی مرتباً در بیمارستان‌های کودکان و رویدادهای خیریه با عنوان «پوگو دلقک» یا «دلقک وصله‌ای»، شخصیت‌هایی که طراحی کرده بود، برنامه اجرا می‌کرد.گیسی در مصاحبه ای قبل از اعدامش اعتراف کرد که REO Speedwagon گروه مورد علاقه او بوده است. او نیل دایموند و باب دیلن را دوست داشته است.

بیت‌تاکر و شریک قتل او روی نوریس، پنج دختر نوجوان را در جنوب کالیفرنیا در سال 1979 ربودند، آن‌ها را شکنجه کردند و به قتل رساندند. آنها به دلیل ابزاری که برای شکنجه و کشتن قربانیان خود استفاده می کردند به عنوان قاتل جعبه ابزار شناخته می شدند. این قاتلِ خطرناک وقتی در زندان بود،  مصاحبه‌ای انجام داد و گفت که فقط یک نوار کاست دارد، نوار کاست کلاسیک ۱۸ دقیقه‌ای Iron Butterfly «In-A-Gadda-Da-Vida». نوریس گفت که Bee Gees و Mariah Carey را دوست دارد.
 
ریچارد رامیرز در سال 1984 شروع به نفوذ به خانه های مردم و قتل آنها کرد. او در نهایت به 13 فقره قتل در سال 1989 محکوم شد. رامیرز که شیطان پرست بود، اغلب قربانیان خود را مجبور می کرد قسم بخورند یا بگویند که شیطان را دوست دارند.
رسانه‌ها می‌گویند که او به AC/DC، Judas Priest و مانند جفری دامر، Black Sabbath گوش داده است. آن‌ها می‌گویند که حتی حدس زده می شود که برخی از روش های کشتن او از آهنگ AC/DC "Night Prowler" الهام گرفته شده است، اگرچه این فقط یک نظریه است.

چارلز منسون رهبر فرقه خانواده منسون بود . منسون در سال ۱۹۷۱ به خاطر قتل شَرون تیت (همسر باردار رومن پولانسکی) و لنو و رزماری لابیانکا که توسط تعدادی از افراد خانوادهٔ منسون و به دستور شخص او انجام شد محاکمه شد. او و پیروانش طی دو شب در ماه اوت ۱۹۶۹ هفت نفر را به ضرب چاقو یا گلوله کشتند. پس از آنکه منسن در یکی از جلسه‌های دادگاهش به این مطلب اشاره کرد که نام نظریه‌اش را از یکی از ترانه‌های بیتلز به عاریت گرفته، این رابطهٔ او با موسیقی راک از همان دوره نامش در فرهنگ عامه را با عناوین جنون، خشونت و وحشت همراه کرد. در دورهٔ قبل از قتل‌ها، او یک عضو حاشیه‌ای و دور از صنعت موسیقی لس آنجلس بود و در پی آن بود تا با ایجاد رابطه با دنیس ویلسن به شکل حرفه‌ای وارد کار موسیقی بشود. پس از آن‌که منسون به خاطر جنایت‌هایش محکوم شد تعدادی از آثاری که ساخته بود این شانس را یافتند تا به صورت تجاری و توسط شرکت‌های بزرگ موسیقی عرضه شوند. از میان گروه‌های معروفی که کارهای منسون را بازخوانی کرده‌اند می‌توان گانز ان روززو مریلین منسون را نام برد.

از چارلز منسن چند آلبوم و تک‌آهنگ منتشر شده که تعدادی از آثارش قبل از محکومیتش و به‌همراه برخی اعضای «خانوادهٔ منسون» ضبط شده‌اند. آخرین آلبوم او با نام One Mind که در زندان ضبط شده در سال ۲۰۰۷ منتشر شده‌است. منسون علاقه زیادی به آلبوم سفید گروه بیتل داشت. "Helter Skelter" سرود واقعی خانواده او شد. و البته، منسون از طرفداران پر و پا قرص گروه دوستش دنیس، «بیچ بویز» بود.