تینا جامه‌گرمی و ماری پیر لانلگلام نوازنده‌ی مهمان ارکستر سمفونیک استانبول شدند

با رهبری «علی رهبری»

موسیقی ما – «تینا جامه‌گرمی» - نوازنده‌ی ویولن- به دعوت مدیر ارکستر و کنسرت مایستر ارکستر سمفونیکِ استانبول برای اجرای کنسرتِ این ارکستر که رهبری آن را «علی رهبری» برعهده داشت، دعوت شد و در این برنامه به نوازندگی پرداخت.

«جامه‌گرمی» تنها نوازنده‌ی مهمانِ این ارکستر نبود؛ جز او «ماری پیر لانلگلام» سولیست فرانسوی که نوازنده‌ی هارپ ارکستر فیلارمونیک برلین نیز هست، در این برنامه حضور داشت. کنسرت ارکستر سمفونیک استانبول در قصر قدیمیه تُپکاپی اجرا شد.

«تینا جامه‌گرمی» در گفت‌وگوی کوتاهی با «موسیقی ما» درباره‌ی این رویداد می‌گوید: «زمانی که من در استانبول بودم، از طرف مدیر ارکستر و همچنین کنسرت‌مایستر ارکستر سمفونیکِ استانبول برای این اجرا دعوت شدم و خوشبختانه رهبری این کنسرت را آقای «علی رهبری» برعهده داشتند که در زمانِ حضورشان در ایران نیز من با ایشان همکاری داشتم و مثلِ همیشه اجرای خوبی را از سر گذراندند.»‌

«علی رهبری» سال‌های متمادی است که با ارکسترهای گوناگونِ ترکیه همکاری دارد و به نظر می‌رسد نوازندگان و اعضای این ارکستر هنگامِ نواختن با او شوق و شورِ بسیار دارند. «تینا جامه‌گرمی» نیز در این باره می‌‌گوید: «آقای رهبری مانند همیشه با مهارتِ خودشان این ارکستر را رهبری کردند و من زمانی که میزانِ علاقه‌ی موزیسین‌های ترک به ایشان را دیدم، به عنوان یک ایرانی بسیار افتخار کردم.»‌

در این برنامه «سمفونی فانتاستیک» اثر «برلیوز»، «کنسرتو برای فلوت و هارپ اثر «موتسارت» و «اورتور» از «جوزپه وردی» اجرا شد.

«تینا جامه‌گرمی» یکی از اعضای کوارتت شهرزاد است که به تازگی آلبوم «سوی دیگر» را منتشر کرده‌اند و در سالِ جاری نیز برنامه‌های متعددی برای برگزاری کنسرت دارند.

تاریخ انتشار : یکشنبه 14 مهر 1398 - 12:47

افزودن یک دیدگاه جدید

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

فرشته زمینی حامد هاکان

نگار سالار عقیلی

Here We Go محمد مهدی کریمی

اینجا چراغی روشن است مرتضی یگانه راد گروه رادها

قله امیرعباس گلاب

کی گفته مشکی رنگ عشقه علی بیگ

بوسه بر بال‌های پروانه علی جعفری پویان

عالیجناب حسین شریفی ایوان بند

انرژی مثبت فرزاد فرخ

دریا مسیح و آرش

زندگی کن رضا صادقی

شهر دیوونه احسان خواجه‌امیری

فصل تنهایی علا بهرامی

باران، بزن به روی شیشه‌ها محمدرضا قربانی

هترا گروه هترا

شنونده پارسی جلیل سجاد

زعفران محمد بیابانی، علی داوودی، محمود حبیبی کسبی

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

برای میلاد واروژان

«ساعت عزیمت تو میشه انتها نباشه»*

[ حسین عصاران ]

حالا دیگر شکی نیست که باید از جاودانگی‌ «واروژان» گفت و نوشت. از کتاب «واروژان» که چند جایی گفته‌ام و چند جایی نوشته‌ام و بعضی هم که به مهر و نقد آن را سنجیده‌اند؛ از این منظر ملال‌آور است تکرار مواردی که از ضرورت نوشتن این کتاب و سختیِ یافت و جمع‌آوری اطلاعات و صحت‌سنجی آنها و انتخاب روش تحقیق می‌گوید. هر آنچه که هست، حاصلش کتاب «واروژان» است...

ادامه

نگاهی به موسیقی نمایش بداهه به کارگردانی آروند دشت‌آرای و موسیقی علی کیانیان

آقازاده‌ خلاق

میثم یوسفی
[روزنامه نگار و ترانه سرا]

اساساً زندگی کردن یک پدیده‌ی بداهه است. یک سرود جاری در لحظه. حالا در سرزمینی که چیزی مثل بداهه‌نوازی و بداهه‌سرایی از روزگاران قدیم در فرهنگ مردمش و تار و پود این فرهنگ آمیخته...

ادامه

نگاهی به جشنواره موسیقی صبا

اجراهای امیدوارکننده آنسامبل‌های کلاسیک دانشجویی صبا

[ علیرضا سپهوند - روزنامه نگار ]

بسیار دشوار است در این دورانی که موسیقی سهل‌الوصول پاپ با آن ظاهر فریبنده و آنچنان ریتم‌های محرّک و کلامی عاشقانه به ساده‌ترین زبان و با بهره از موتیف‌های هیجانی و بِیس‌های کوبنده و درامز و پرکاشن قوی و رقص نور، سخت در دل جوانان جا کرده، بتوان موسیقی کلاسیک آن هم از نوع بی‌کلامش را به گوش مخاطب رساند.

ادامه

برای تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر»

رفیقِ کشف‌شده 20 سال پس از مرگ

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

وقتی خبر تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر» را در سایتِ موسیقی ما خواندم، بعد از سال‌ها متوجه شدم که ایشان دوست صمیمی دورانِ کودکی من (از 7 تا 11 سالگی) بوده است و هر هفته به اجرای برنامه با یکدیگر می‌پرداخته‌ایم. زندگی ما را از هم جدا کرد تا وقتی که...

ادامه

به بهانه چهل وهشتمین سال‌روز درگذشت داوود پیرنیا

مرگ هنرمند پایان او نیست

شاهرخ تویسرکانی
[ نویسنده و روزنامه‌نگار ]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

در آخر دوره‌ی قاجار نادره مردی در سال 1279 در تهران پای به جهان گذاشت که با گذشت بیش از یک قرن هنوز نامش در میان اهالی فرهنگ و ادب و موسیقی ایران زمین جاودانه مانده است. او کسی نیست جز داوود پیرنیا.رجل‌زاده‌ای که پدرش مشیرالدوله معروف و از سرشناسان دربار قاجار بود و مادرش دختر میرزا احمدخان علاالدوله از همان خاندان. پدرش به دلیل اعتقادات مذهبی اجازه حضور در عرصه موسیقی را به او نداد اما تعلیمات پدرش که از روشنفکران آن دوران بود بر او بسیار مؤثر افتاد. تحصیلات ابتدایی را در منزل فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سن‌لویی تهران شد. بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت.

ادامه

برای درگذشت استاد دهلوی

مرگِ دهلوی سببِ شرمندگی همه‌ی ماست

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

زنده یاد استاد «حسین دهلوی» چهره‌ای است جامع‌الاطراف در موسیقی ایران که باید برای بررسی شخصیتِ موسیقایی‌اش تمامِ وجوهِ ایشان را مورد بررسی قرار داد. ایشان آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی و آموزگار بودند و در تمامی این کارها به غایتِ استادی عمل کردند. ایشان شاگردان زیادی را در عرصه موسیقی پرورش دادند که از میانِ آنان بزرگانی چون حسین علیزاده و داریوش طلایی و همچنین بسیاری از چهره‌های موسیقی کلاسیک که امروز خود جزو نام‌دارانِ این حوزه هستند، از شاگردانِ ایشان بوده‌اند و همین نکته که هم کسانی از حوزه‌ی موسیقی کلاسیک و هم سنتی در دامانِ ایشان پرورش یافته‌اند، نکته‌ی مهمی است که باید به آن توجه کرد. آنچه در حوزه‌ی آهنگ‌سازی و همچنین تالیفاتِ موسیقی نیز از ایشان منتشر شده است، خود گواهی است بر استادی ایشان در تمامی حوزه‌ها....

ادامه

درباره سال‌های خاموشی تدریجی شمع پرفروغ موسیقی، آقای معلم، استاد حسین دهلوی

چاره‌ی کار فراموشی بود

[ آرش نصیری - روزنامه نگار، مدیر و مجری برنامه هزارصدا ]

... این مرد با دانش و مدیر و سالم را، در سال 1358 بازنشسته کردند. استاد البته برخی از آثار فاخرش را بعد از آن منتشر کرد و به یکی از کارهای ریشه‌ای در حوزه کار ارکسترال در حوزه موسیقی ایرانی همت گماشت و احتمالا ماه‌ها و سال‌ها در راهروهای تالار و وزارت‌خانه رفت و آمد تا پانزده سال بعد موفق شد «ارکستر مضرابی» را در سال 1372 روی صحنه تالار وحدت ببرد...

ادامه

یادداشتی درباره اجرای «سوگ آزادگی»‌

شاید این غریبگی تاسف‌آور با هنر ایرانی کم شود

[ فردین خلعتبری - آهنگساز ]

این روزها مشغول اجرای موسیقی «مجلس شبیه خوانی حرّ» هستم که تحت عنوان «سوگ آزادگی» به نمایش در می‌آید . این نمایش، مانند اجراهای قدیمیِ تعزیه بر صحنه‌ی گرد اجرا می‌شود و البته ابزار و ادوات متعددی دارد و موسیقی برخلاف آنچه در گذشته اتفاق افتاده با ارکستر سازهای ایرانی به‌طور زنده نمایش را همراهی می‌کند. دلیل این تغییر به گونه‌ای رجوع به موسیقی ردیفی دستگاهی ایرانی است...

ادامه

آرشیو