کنسرت بزرگداشت هشتادمین سال تولد لوریس چکناوریان برگزار می‌شود

با اختصاص تمام درآمدها به کودکان کار

موسیقی ما - به پاس سال‌ها تلاش و کوشش لوریس چکناوریان برای موسیقی ایرانی این بار بخش خصوصی از او تقدیر خواهد کرد. چکناوریان امسال هشتاد ساله می‌شود و این بهانه برای بزرگداشت او شده است. به همین بهانه در روز 25 تیر ماه آنسامبل اینتر نوا در تالار وحدت روی صحنه می‌رود و البته تمام عواید حاصل از این کنسرت به کودکان کار تعلق خواهد گرفت.

پروژه «اینترنوا» همکاری بین نوازندگان کلاسیک ایران و اروپا است که از یک کوارتت اروپایی و دو کوارتت ایرانی تشکیل شده است. کوارتت اروپایی به سرپرستی دارا مورگان و همراهی ویکتوریا ماوروموستاکی، میگوئل سابرینو و پدرو سیلو نقش اصلی این اجرا را بر عهده دارند. دو کوارتت ایرانی هم به سرپرستی بردیا کیارس و امیر باورچی به همراهی، ‌نیلوفر سهی، نگار نوراد، مهدی جوانبخت، تینا جامه‌گرمی، دانیال جورابچی، ماکان خویی‌نژاد و اشکان لایق (سولیست پیانو)، در تعدادی از قطعات، کوارتت اروپایی را همراهی می‌کنند. همچنین در این اجرا علاوه بر آثار چکناوریان مانند «نوستالوژی برای کوارتت زهی»، «رقص هیجان برای تکنوازی پیانو» و «24 باگاتلا» آثاری از شوستاکویچ و دبوسی هم اجرا می‌شود.

این کنسرت را موسسه فرهنگی «بناها و آواها» با تلاش‌های موسسه «ایلیا» در جهت اهداف خیریه برگزار می‌کند. ارتقای کیفیت زندگی ایرانیان (ایلیا) با هدف ارتقای کیفیت زندگی کودکان نیازمند حمایت‌های ویژه و کودکان بازمانده از تحصیل، فعالیت های خود را در سطح استانی، در چهار مرکز تهران و البرز آغاز کرد. از آنجا که توانمندسازی کودکان جز از طریق مشارکت صحیح آنها در فعالیت های مربوط به آنها و دسترسی آنان به آگاهی و اطلاعات میسر نیست، ایلیا فعالیت خود را بر اساس روش های اجتماع محور در حوزه آموزش ، سلامت، حمایت گیری اجتماعی و پژوهش های میدانی و کیفی بنا نهاده است.

لازم به ذکر است علاقه‌مندان جهت تهیه بلیت می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.

تاریخ انتشار : سه شنبه 12 تیر 1397 - 13:00

افزودن یک دیدگاه جدید

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

فرشته زمینی حامد هاکان

نگار سالار عقیلی

Here We Go محمد مهدی کریمی

اینجا چراغی روشن است مرتضی یگانه راد گروه رادها

قله امیرعباس گلاب

کی گفته مشکی رنگ عشقه علی بیگ

بوسه بر بال‌های پروانه علی جعفری پویان

عالیجناب حسین شریفی ایوان بند

انرژی مثبت فرزاد فرخ

دریا مسیح و آرش

زندگی کن رضا صادقی

شهر دیوونه احسان خواجه‌امیری

فصل تنهایی علا بهرامی

باران، بزن به روی شیشه‌ها محمدرضا قربانی

هترا گروه هترا

شنونده پارسی جلیل سجاد

زعفران محمد بیابانی، علی داوودی، محمود حبیبی کسبی

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

برای میلاد واروژان

«ساعت عزیمت تو میشه انتها نباشه»*

[ حسین عصاران ]

حالا دیگر شکی نیست که باید از جاودانگی‌ «واروژان» گفت و نوشت. از کتاب «واروژان» که چند جایی گفته‌ام و چند جایی نوشته‌ام و بعضی هم که به مهر و نقد آن را سنجیده‌اند؛ از این منظر ملال‌آور است تکرار مواردی که از ضرورت نوشتن این کتاب و سختیِ یافت و جمع‌آوری اطلاعات و صحت‌سنجی آنها و انتخاب روش تحقیق می‌گوید. هر آنچه که هست، حاصلش کتاب «واروژان» است...

ادامه

نگاهی به موسیقی نمایش بداهه به کارگردانی آروند دشت‌آرای و موسیقی علی کیانیان

آقازاده‌ خلاق

میثم یوسفی
[روزنامه نگار و ترانه سرا]

اساساً زندگی کردن یک پدیده‌ی بداهه است. یک سرود جاری در لحظه. حالا در سرزمینی که چیزی مثل بداهه‌نوازی و بداهه‌سرایی از روزگاران قدیم در فرهنگ مردمش و تار و پود این فرهنگ آمیخته...

ادامه

نگاهی به جشنواره موسیقی صبا

اجراهای امیدوارکننده آنسامبل‌های کلاسیک دانشجویی صبا

[ علیرضا سپهوند - روزنامه نگار ]

بسیار دشوار است در این دورانی که موسیقی سهل‌الوصول پاپ با آن ظاهر فریبنده و آنچنان ریتم‌های محرّک و کلامی عاشقانه به ساده‌ترین زبان و با بهره از موتیف‌های هیجانی و بِیس‌های کوبنده و درامز و پرکاشن قوی و رقص نور، سخت در دل جوانان جا کرده، بتوان موسیقی کلاسیک آن هم از نوع بی‌کلامش را به گوش مخاطب رساند.

ادامه

برای تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر»

رفیقِ کشف‌شده 20 سال پس از مرگ

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

وقتی خبر تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر» را در سایتِ موسیقی ما خواندم، بعد از سال‌ها متوجه شدم که ایشان دوست صمیمی دورانِ کودکی من (از 7 تا 11 سالگی) بوده است و هر هفته به اجرای برنامه با یکدیگر می‌پرداخته‌ایم. زندگی ما را از هم جدا کرد تا وقتی که...

ادامه

به بهانه چهل وهشتمین سال‌روز درگذشت داوود پیرنیا

مرگ هنرمند پایان او نیست

شاهرخ تویسرکانی
[ نویسنده و روزنامه‌نگار ]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

در آخر دوره‌ی قاجار نادره مردی در سال 1279 در تهران پای به جهان گذاشت که با گذشت بیش از یک قرن هنوز نامش در میان اهالی فرهنگ و ادب و موسیقی ایران زمین جاودانه مانده است. او کسی نیست جز داوود پیرنیا.رجل‌زاده‌ای که پدرش مشیرالدوله معروف و از سرشناسان دربار قاجار بود و مادرش دختر میرزا احمدخان علاالدوله از همان خاندان. پدرش به دلیل اعتقادات مذهبی اجازه حضور در عرصه موسیقی را به او نداد اما تعلیمات پدرش که از روشنفکران آن دوران بود بر او بسیار مؤثر افتاد. تحصیلات ابتدایی را در منزل فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سن‌لویی تهران شد. بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت.

ادامه

برای درگذشت استاد دهلوی

مرگِ دهلوی سببِ شرمندگی همه‌ی ماست

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

زنده یاد استاد «حسین دهلوی» چهره‌ای است جامع‌الاطراف در موسیقی ایران که باید برای بررسی شخصیتِ موسیقایی‌اش تمامِ وجوهِ ایشان را مورد بررسی قرار داد. ایشان آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی و آموزگار بودند و در تمامی این کارها به غایتِ استادی عمل کردند. ایشان شاگردان زیادی را در عرصه موسیقی پرورش دادند که از میانِ آنان بزرگانی چون حسین علیزاده و داریوش طلایی و همچنین بسیاری از چهره‌های موسیقی کلاسیک که امروز خود جزو نام‌دارانِ این حوزه هستند، از شاگردانِ ایشان بوده‌اند و همین نکته که هم کسانی از حوزه‌ی موسیقی کلاسیک و هم سنتی در دامانِ ایشان پرورش یافته‌اند، نکته‌ی مهمی است که باید به آن توجه کرد. آنچه در حوزه‌ی آهنگ‌سازی و همچنین تالیفاتِ موسیقی نیز از ایشان منتشر شده است، خود گواهی است بر استادی ایشان در تمامی حوزه‌ها....

ادامه

درباره سال‌های خاموشی تدریجی شمع پرفروغ موسیقی، آقای معلم، استاد حسین دهلوی

چاره‌ی کار فراموشی بود

[ آرش نصیری - روزنامه نگار، مدیر و مجری برنامه هزارصدا ]

... این مرد با دانش و مدیر و سالم را، در سال 1358 بازنشسته کردند. استاد البته برخی از آثار فاخرش را بعد از آن منتشر کرد و به یکی از کارهای ریشه‌ای در حوزه کار ارکسترال در حوزه موسیقی ایرانی همت گماشت و احتمالا ماه‌ها و سال‌ها در راهروهای تالار و وزارت‌خانه رفت و آمد تا پانزده سال بعد موفق شد «ارکستر مضرابی» را در سال 1372 روی صحنه تالار وحدت ببرد...

ادامه

یادداشتی درباره اجرای «سوگ آزادگی»‌

شاید این غریبگی تاسف‌آور با هنر ایرانی کم شود

[ فردین خلعتبری - آهنگساز ]

این روزها مشغول اجرای موسیقی «مجلس شبیه خوانی حرّ» هستم که تحت عنوان «سوگ آزادگی» به نمایش در می‌آید . این نمایش، مانند اجراهای قدیمیِ تعزیه بر صحنه‌ی گرد اجرا می‌شود و البته ابزار و ادوات متعددی دارد و موسیقی برخلاف آنچه در گذشته اتفاق افتاده با ارکستر سازهای ایرانی به‌طور زنده نمایش را همراهی می‌کند. دلیل این تغییر به گونه‌ای رجوع به موسیقی ردیفی دستگاهی ایرانی است...

ادامه

آرشیو