برنامه یاد بعضی نفرات
 
اولین برنامه دور جدید هزارصدای سنتی با داوری اخوان، سجادی و علیزاده برگزار شد
پیشنهاد همکاری مهیار علیزاده به گروه برگزیده هزارصدا
موسیقی ما - چهارمین برنامه هزارصدا در سال ۱۳۹۶ و اولین برنامه دور جدید در بخش موسیقی اصیل ایرانی، عصر چهارشنبه سوم خرداد ماه مصادف با سالروز آزادسازی خرمشهر، با داوری «هنگامه اخوان» در بخش آواز، «عباس سجادی» در بخش شعر و «مهیار علیزاده» در بخش آهنگسازی و نوازندگی، با حضور میهمانان ویژه‌ای چون محمد سلمانی، فرزاد مرادی، صبا جمالی و امید مطظفوی از گروه رستاک، فاضل جمشیدی، ابراهیم اسماعیلی، امید صباغ‌نو و... در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
 
«آرش نصیری» مدیر و مجری برنامه هزارصدا، جلسه را با غزلی از عباس سجادی آغاز و سپس با پخش تیتراژی روی صدای استاد منوچهر همایون‌پور برنامه را به این خواننده فقید و استاد علی‌اصغر بهاری که زادروزشان به ترتیب 10 و 20 خرداد است تقدیم کرد.
 
 برنامه با اجرای اولین گروه موسیقی به نام «شبروان» به سرپرستی آرش کاوسی و نوازندگی سجاد سقایی (عود)، حامد مردانی (نی)، غلامرضا صدرالدینی (تنبک)، آرش کاوسی (تار) و آواز علی یوسف‌وند آغاز شد.
 
گروه شبروان برنامه خود را با دو غزل از مولانا و سعدی اجرا کرد و سپس مورد نقد داوران قرار گرفت. استاد هنگامه اخوان از سوابق خواننده پرسید و سپس به برخی خارج‌خوانی‌ها و عدم خلاقیت او در اجرا اشاره کرد. مهیار علیزاده نیز از عملکرد نوازندگان در این بخش رضایتی چندانی نشان نداد و معتقد بود که دراجرا، عجله و شتاب‌زدگی وجود دارد.
 
«آوین» عنوان گروه دوم به سرپرستی و آهنگسازی امیرحسین عبدی و نوازندگی تنبک: میثم منتظران و دف: مهدی قیطاسی، تار: امیرحسین عبدی و آواز سعید حاتمی، اجرای خود را با شعری از صادق سرمد آغاز و با شعری از شهریار به پایان رساند. سپس در بخش نقد عملکرد آوازخوان مورد نقد هنگامه اخوان و عباس سجادی قرار گرفت. هنگامه اخوان از کلیت اثر تعریف کرد اما از ناپختگی و یکنواختی صدای خواننده انتقاد کرد. عباس سجادی نیز معتقد بود که انگار او صرفاً به عنوان یک «کارمند آوازخوانی» اجرا می‌کند و کلمات در اجرای او درست بیان نمی‌شود. عباس سجادی در ادامه از لزوم شورآفرینی خواننده گفت و این‌که شعر، رستاخیز کلمات است و این شعر است که به کلمات زندگی می‌بخشد و باید کلمات در شعر درست و واضح بیان شوند. مهیار علیزاده اما از عملکرد گروه دوم نسبت به گروه قبل رضایت بیشتری نشان داد.
 
در این بخش فاضل جمشیدی که از میهمانان این برنامه بود، درخواست کرد که روی صحنه حاضر شود و نکاتی را عرضه کند. جمشیدی از برخی اتفاقات در برنامه‌های مربوط به آواز از جمله هزارصدا انتقاد کرد و از لزوم توجه به رسپشن در موسیقی ایران گفت. عباس سجادی در پاسخ به این نقد، با بیان خاطره‌ای از نحوه ورود و درخشش همایون شجریان در عرصه موسیقی و انتقادات صریحی که نسبت به زیر سوال بردن استعدادهای ایشان می‌شد، او را در حال حاضر یکی از استثناهای موسیقی سنتی ایران نامید و اظهار امیدواری کرد بسیاری از استعدادهای مورد نقد قرار گرفته می‌توانند در آینده در عرصه موسیقی خوش بدرخشند و نباید این فرصت را از نسل‌های جوان و علاقه‌مند گرفت که این سخنان مورد تشویق حاضرین قرار گرفت.
 
سپس آرش نصیری در این باره سخن گفت. او گفت برنامه هزارصدا وارد پنجمین سال برگزاری‌اش شده و بخش سنتی آن، با توجه به اینکه اولین برنامه‌اش در سال 1393 آغاز شد، الان در چهارمین سال برگزاری است و بعد از خود آقای جمشیدی پرسید شما تا کنون چند نفر از شاگردان خود را برای اجرا در برنامه معرفی کرده‌اید؟ او سپس انتقادات دیگری از دست‌اندرکاران و اهالی موسیقی ایرانی را مطرح کرد و از خود و برنامه‌اش به عنوان اولین برنامه منسجم و مداوم مسابقه ساز و آواز دفاع کرد.
 
نصیری گفت: «من باید هر ماه این برنامه را برگزار کنم و از بین گروه‌هایی که ثبت‌نام می‌کنند، سه یا چهار گروه را برای اجرا برمی‌گزینم و اگر ایرادی وجود دارد و گروه‌ها بعضی وقت‌ها کیفیت لازم را ندارند. این تقصیر من به عنوان برگزارکننده برنامه نیست؛ بلکه ایراد از شما استادان موسیقی است که یا شاگردانتان را برای اجرای درست صحنه‌ای تربیت نمی‌کنید یا شاگردان خوبتان را به برنامه معرفی نمی‌کنید.
 
او سپس گروه «نوای خیال» برنده فینال سال گذشته را برای اجرا دعوت کرد و این گروه با یک اجرای زیبا حضار و استادان را به وجد آورد. این گروه به سرپرستی و آهنگسازی جهانبخش احمدپور و نوازندگی (تار:جهانبخش احمد پور - تنبک :پرهام کوچک) و خوانندگی حسین پیرحیاتی، به عنوان گروه میهمان برای اجرا در برنامه دعوت شده بودند اما توسط نصیری در این مقطع برای اجرا دعوت شدند. پس از این اجرا سجادی اجرایشان را ستود و مهیار علیزاده پرسید چرا تا کنون کارشان را منتشر نکرده‌اند. احمدپور سرپرست این گروه از مشکلات موجود گفت واین نکته را هم گفت که در چهار بار حضور در بخش مقدماتی و فینال هزارصدا و اجراهای مختلف، چهار اثر مختلف را اجرا کرده‌اند و گروه خود را آماده اجرا و انتشار آلبوم اعلام کرد. مهیار علیزاده هم برای تامین برخی هزینه‌های انتشار اثر آنان و کمک به ورود آنان به عرصه موسیقی آماده است و به این ترتیب این گروه به زودی وارد عرصه حرفه‌ای‌تر موسیقی خواهند شد و حتماً از آنها بیشتر خواهیم شنید، به خصوص سرپرست و آهنگسازش جهانبخش احمدپور و خواننده‌اش حسین پیرحیاتی.
 
پس از آن نیز گروه «مهرورزان» به سرپرستی و آهنگسازی یاسین خزایی و نوازندگی کمانچه: شیوا عبادت‌دوست، دف :مهناز اظهری، عود: آلاله ابوترابی، تار: فرزانه فروزش، سه‌تار: یاسین خزایی و آواز ابراهیم برزی با اجرای دو غزل از حافظ و شهریار توانستد نظرات داوران و حضار را نسبت به خود جلب کرده و در آخر نیز به عنوان بهترین گروه توسط داوران انتخاب شوند.
 
همچنین در این برنامه قرار بود شهرام صارمی در بخش بزرگداشت استاد بهاری کمانچه‌نوازی کند. صارمی به دعوت نصیری و تشویق حضار روی صحنه حاضر شد و درباره ویژگی‌های اخلاقی و هنری استاد بهاری سخن گفت اما در پایان اعلام کرد که ترجیح می‌دهد زمانی برای بزرگداشت استاد بهاری ساز بزند که در آمادگی کامل باشد و بتواند حق مطلب را ادا کند. صارمی از حضار عذرخواهی کرد و گفت به نصیری گفته که به دلیل مشغله اجرایی بسیار آمادگی اجرا را ندارد و او بدون توجه به نظر من خواسته که مرا در مقابل عمل انجام شده قرار دهد. او سپس همگان را به دیدن فتوکلیپی از اجرای چهارگاه استاد علی‌اصغر بهاری دعوت کرد. پیش از این سخنان آرش نصیری درباره خدمات شهرام صارمی به موسیقی و فداکاری‌هایش سخنانی را بیان کرد و عباس سجادی هم در دو مقطع از تلاش‌های این هنرمند زحمتکش و فعال موسیقی تجلیل کرد.
 
تاریخ انتشار : جمعه 5 خرداد 1396 - 22:10

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود پیشنهاد همکاری مهیار علیزاده به گروه برگزیده هزارصدا | موسیقی ما