موسیقی ما - اجرای گروه «داماهی» به دلیل استقبال زیاد مخاطبان و البته ساماندهی یک «سورپرایز» با یک ساعت تاخیر آغاز شد. در ابتدای این اجرا گروه «جالبوت» به همراه خواننده و نوازنده صاحب سبک بندرعباسی، «احمد روان» دو قطعه اجرا کردند. این‌که گروه‌های کوچک یا کمتر شناخته شده، شروع‌کننده کنسرت گروه‌های پرمخاطب باشند در همه جای دنیا وجود دارد و حالا در ایران هم جدی گرفته می‌شود.

به گزارش «موسیقی ما»، برای شروع کنسرت، تک آهنگ جدید «داماهی» با نام «دیوانه» با شعری از احسان گودرزی انتخاب شده بود که پس از انتشار نظر بسیاری از مخاطبان «داماهی» را به خود جلب کرد و از نظر دارا دارایی هم، بهترین قطعه «داماهی» تا این لحظه است. رضا کولغانی مانند همیشه برای اجرا پرفورمنس خاص خودش که با حرکات بدن توأمان است را طراحی کرده بود که یکی از مهمترین وجه تمایزهای «داماهی» با گروه‌های دیگر است.

بیشتر قطعاتی که اجرا شد با کنسرت چند روز پیش این گروه در سالن میلاد نمایشگاه مشترک بود. گروه در بیشتر قطعات مردم را وادار به همراهی و همخوانی می‌کرد که به پرشورتر شدن هرچه بیشتر اجرا کمک کرد. «مردن مردانه»، «دخترک»، «ترنگ»، «امون»، «لنج و بیوه»، «بمان» و «برکت» از دیگر قطعاتی بود که اجرا شد و مجید سالاری (خواننده جوان بندرعباسی) هم گروه را در بعضی قطعات همراهی کرد.

رضا کولغانی (خواننده)، دارا دارایی (گیتار باس)، حمزه یگانه (پیانو، کیبورد، بنجو)، شایان فتحی (درامز) و ابراهیم علوی (گیتار و عود) اعضای «داماهی» را تشکیل می‌دهند.

در ادامه می‌توانید یادداشت بابک آخوندی، گیتاریست قدیمی و شناخته شده‌ای که سال‌ها پیش در گروه‌هایی چون «میرا»، «آور» و «اوهام» حضور داشته را درباره این اجرا بخوانید.
 

• ****

دیشب برای بار دوم به اجرای گروه «داماهی» به سرپرستی دارا دارایی رفتم. اجرا با نوای دلپذیر و منحصر به فرد گیتار ابراهیم (علوی) آغاز شد که در همان چند ثانیه اول از حضار دعوت می‌کرد روی صندلی‌هایشان بنشینند و یکی، دو ساعت از ساعات عمرشان را باکیفیت بیشتری سپری کنند. اینجا بود که رولر کاستر «داماهی» شروع به حرکت کرد.

این اجرا از کاراکتر جالب و پرفورمنس رضا کولغانی گرفته تا ارتباط بین تک‌تک بچه‌ها، از هماهنگی و مهارت‌شان در به صدا درآوردن ساز به بهترین نحو ممکن تا ساخت قطعه‌ها و ترتیب رپرتوار؛ همه و همه موجبات رضایتمندی در مخاطبان را ایجاد کرد.
من آلبوم «داماهی» را اولین‌بار در برلین شنیدم که در آن قطعه «مردن مردانه» نظرم را بیشتر از باقی قطعات به خود جلب کرد؛ یک ملودی که به سادگی در ذهن می‌ماند با شعری زخم‌دار که تأثیر عجیبی روی قلب و ذهن آدم می‌گذارد. با اضافه كردن صداى دودى رضا به اين رسپى، كارى كه بايد، انجام شد. مطمئنا اگر افراد دیگری می‌خواستند روی این ملودی هارمونی بگذارند، آن را خیلی ساده‌تر از این برگزار می‌کردند. اما «داماهى»، با جهت‌گيرى فيوژن جز، روی یک ملودی به یاد ماندنی، کاری کرده که مخاطب خاص و عام را متأثر می‌كند. در اجرای شب گذشته هم به نظر من «مردن مردانه» نقطه عطف این کنسرت بود که گروه آن را بسیار خوب اجرا کرد.

در کل می‌توانم از کنسرت «داماهی» به عنوان یک اجرای عالی و در حد استانداردهای بین‌المللی یاد کنم. از آخرین‌باری که دارا دارایی را در موقعیت حرفه‌ای دیدم 12 سال گذشته و باعث افتخار است که می‌بینم در این سال‌ها تا این اندازه رشد کرده و با اندوختن تجربه از یک نوازنده خوب «بیس» به یک موزیسین درجه یک تبدیل شده است.

آفرین به دارا و تک‌تک بچه‌های «داماهی» و ممنون به خاطر این دو اجرای بی‌نظیر.