برنامه یاد بعضی نفرات
 
خواننده آلبوم «پل» به سایت «موسیقی ما» گفت
محمد خاکپور: به کارهای من اتهام لس‌آنجلسی بودن می‌زدند
موسیقی ما – آن دسته از مخاطبانی که  اواخر دهه هفتاد و اوایل هشتاد پیگیر دوران طلایی موسیقی پاپ بوده‌اند قطعا «محمد خاکپور» را به یاد دارند. خواننده‌ای که با انتشار آلبوم «پل» توانست نام خود را در بازار مطرح کند و فعالیت حرفه‌ای او با آلبوم‌های «تو» و «به گل قسم» تداوم پیدا کرد. اما خاکپور هم همانند اغلب هم نسل های خود خارج از گود رقابت قرار گرفت و دیگر مجموعه جدیدی منتشر نکرد و حضور پررنگی هم روی استیج نداشت. یکی دیگر از نکات کارنامه کاری این خواننده همکاری او با «عبدی یمینی» است؛ آهنگساز و تنظیم کننده فقیدی که دوران اوج کاری او به زمان حضورش در لس آنجلس باز می گردد. این آهنگساز پس از بازگشت به ایران در آلبوم پل با محمد خاکپور همکاری کرد و در جریان سانحه هواپیمایی «کاسپین» که تابستان 88 رخ داد، درگذشت.

او پس از مدتها دوری با انشتار یک تک آهنگ و ویدیوی همان قطعه، به عرصه موسیقی بازگشته است. این مساله، دلیل اصلی گفت و گوی ما با محمد خاکپور بود؛ خواننده‌ای که طی این سالها و در قبال رسانه‌ها رویه سکوت را در پیش گرفت و سرانجام در گفتگو با سایت «موسیقی ما» از ناگفته‌هایش سخن به میان آورد:
 
  • *پس از انتشار آلبوم «به گل قسم» در سال 82 دیگر فعالیت‌های «محمد خاکپور» در بازار موسیقی کشور متوقف شد. دلیل این اتفاق چه بود؟
پس از آن دو آلبوم به نام‌های «کافی شاپ» و «عزیزدل» را تولید کردم که با وجود اخذ مجوز برای آنها هیچگاه منتشرشان نکردم. برخی گرفتاری های شخصی خودم و اوضاع بد بازار موسیقی باعث شد که این دو مجموعه را ارائه نکنم. در طول این سالها هم حدود چهل یا پنجاه قطعه را تولید کردم ولی کنار گذاشتم. به دلیل اینکه در گذر زمان به این نتیجه رسیدم اثری که مورد پسند خودم نیست طبیعتا مورد توجه مخاطبان هم قرار نمی گیرد. احساس کردم که این آثار، جان و کیفیت شنیده شدن در بازار را نداشتند. هر کدام را به دلایلی نظیر ملودی و ترانه و تنظیم کنار گذاشتم و اثری را منتشر نکردم.
 
  • *اما آن سه آلبومی که منتشر کردید مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و بازخوردهای خوبی در زمان خودش داشت.
 من پس از آلبوم اول مسیرم را اشتباه رفتم. صدای من اصلا مناسب خواندن قطعات شاد نیست اما متاسفانه بازار را در نظر گرفتم و بازاری کار کردم. به همین دلیل اعتراف می‌کنم که مسیر را اشتباه رفتم.
 
  • *الان و پس از گذشت حدود دوازده سال به این نتیجه رسیده اید؟
خیر. همان زمان و پس از انتشار آلبوم سوم متوجه شدم. تصمیم داشتم که روند کاری را عوض کنم اما برخی گرفتاری‌های جانبی که ارتباطی هم به دنیای موسیقی نداشت باعث شد تا نتوانم روی کار خودم متمرکز باشم. به همین دلیل پروژه تولید آثاری را شروع ولی نیمه کاره رها می کردم.
 
  • *خیلی‌ها می گویند دیدگاه صرفا هنری و سخت گیری‌های خواننده‌های نسل اول موسیقی پاپ نسبت به تولید آثار باعث شده که تقریبا همگی از عرصه رقابت دور باشند. با این دیدگاه موافق هستید؟
کاملا موافق نیستم زیرا شرایط دیگری هم دخیل بود و فقط تقصیر این اتفاقات را به گردن دید هنری افراد نمی اندازم. به نظر من تولید خیلی زیاد یکی از دلایل این مساله بود. در آن زمان که ما کار می کردیم چند استودیوی به نام وجود داشت و استفاده از امکانات آنها در دسترس همه نبود. اما الان در هر خانه‌ای کامپیوتر وجود دارد و ممکن است که با یک میکروفون ارزان قیمت هم قطعه‌ای را در مدت یک روز تولید کنند. من شنیده ام که می گویند در طول یک ماه چند هزار قطعه تولید می شود که اگر بیست و چهار ساعته هم این آثار را گوش کنید باز هم زمان کم می آورید! این روزها هم تریبون‌های زیادی وجود دارد و در آن زمان تنها تبلیغ ما یک پوستر و اینسرت کاست و سی دی بود. بازار خلوت‌تر بود و به اندازه یک صدم امروز، آثار جدید تولید می‌شد و مردم کارها را می شنیدند. اما امروزه مردم فرصت شنیدن قطعات جدید را ندارند. اگر دقت کنید حتی پیش درآمد آثار هم کوتاه شده و مردم دیگر حوصله شنیدن تمام بخش‌های قطعات را ندارند و فقط می خواهند ببینند که اصل قضیه چیست.
 
  • *برخی از چهره‌های جوان موسیقی پاپ می‌گویند که خواننده‌های آن دوره از حمایت تلویزیون بهره می‌بردند و آنها امروزه رسانه تصویری برای معرفی خود ندارند.
حمایت تلویزیون در آن زمان فقط مختص برخی از خواننده‌ها بود. من آن ارتباطی که باید را پیدا نکردم و آثارم هم اصلا پخش نمی‌شد. با وجود اینکه من کارهای خودم را برای صدا و سیما استارت زدم ولی آثارم از تلویزیون پخش نشد. فقط چند مرتبه شبکه جام جم نسبت به پخش کارهای من اقدام کرد.
 
  • *دلیل اینکه نتوانستید با تلویزیون ارتباط بگیرید آیا مافیای موسیقی بود؟
نمی توان گفت مافیا بود ولی من نتوانستم مسیری که بقیه پیدا کردند را پیدا و دنبال کنم.
 
  • *یکی دیگر از بخش‌های مهم کارنامه کاری شما همکاری با «عبدی یمینی» آهنگساز فقید است که پس از بازگشت به ایران در آلبوم «پل» با یکدیگر همکاری کردید. در این زمینه برای ما توضیح دهید و اینکه ارتباط شما با این آهنگساز که سابقه فعالیت در لس آنجلس داشت چگونه شکل گرفت؟
من با آقای «بهنام ابطحی» کار خودم را آغاز کرده بودم. یکی از دوستان تماس گرفتند و اعلام کردند که آقای «عبدی یمینی» به ایران آمده و من هم استقبال کردم. ابتدا ایشان گفتند که باید یک تست خوانندگی بگیرم و پس از این تست دقیقا در تاریخ 13 مهر 1377 قرارداد نوشتیم و همکاری را آغاز کردیم.
 
  • *با توجه به سابقه کاری عبدی یمینی حضور ایشان در آلبوم شما برایتان دردسر نداشت؟
به هر حال دردسرهایی وجود داشت و به عنوان مثال من هرکاری که برای صدا و سیما آماده می کردم روی آن ایراداتی نظیر شباهت به آثار لس آنجلسی می گذاشتند و رد می کردند. مرحوم عبدی یمینی همیشه می گفت:«هنر آن است که آدم چیزی بیافریند. هنر آن نیست که آنچه قبلا ساخته شده را بدزدیم و به مردم تحویل دهیم.» متاسفانه اتهام لس آنجلسی بودن به کارهای من می‌زدند.
 
  • *زمان انتشار آلبوم پل نام ایشان در کاور آلبوم ذکر شد؟
بله.
 
  • *یعنی مثل امروز نبود که نقطه چین یا خط تیره جلوی اسم ایشان بگذارند؟
خیر. فقط بابت کارهایی که برای صدا و سیما می ساختیم مشکل وجود داشت و اسم ایشان در آلبوم ذکر شد.
 
  • *و ایشان در آلبوم های بعدی شما حضور نداشتند.
همین طور است. زیرا کارکردن با ایشان خیلی سخت بود. سایر تنظیم کننده‌ها در آن زمان دست به کیبورد بودند و از طریق سیکوئنس تنظیم می‌کردند و کارهای آنها سریعتر پیش می‌رفت. عبدی یمینی یکی از آهنگسازانی بود که پارت می نوشت و کارها باید آکوستیک جمع می شد. به همین دلیل برای تولید آثار هزینه زیادی متحمل می شدیم. به نوعی می توان گفت از پس این هزینه برنمی آمدم. هزینه‌ای که در سال 77 برای تولید آلبوم خودم صرف کردم تقریبا معادل با میزان فروش اثر بود. آلبوم فروش خوبی داشت اما هزینه‌های بالایی را برای تولید متحمل شدم. اما برای آلبوم‌های بعدی فقط نیمی از فروش را هزینه کردم و برایم سود بیشتری داشت. در آلبوم‌های بعدی کار سریع تر انجام می شد و به دلایلی که ذکر کردم همکاری با عبدی زمان بر بود.
 
  • *البته خیلی‌ها می گویند که عبدی یمینی پس از بازگشت به ایران و در همکاری با خواننده‌های داخلی دیگر آن درخشش دوران کار در لس آنجلس را نداشت.
بله تا حدی موافق هستم. زیرا توقعاتی که عبدی داشت در داخل کشور فراهم و مهیا نبود. به عنوان مثال می‌گفت برای تنظیم کارها در خارج از کشور انواع و اقسام صداها و قابلیت‌های کیبورد وجود دارد و اپراتوری هم هست که این کارها را انجام می‌دهد و ریتم را می چیند. از سوی دیگر نوازنده‌های خارجی هم سطح کاری متفاوتی داشتند و همه این مسائل دست به دست هم داد تا او نتواند مثل قبل کار کند. خودم برای همکاری مجدد با او تمایل داشتم ولی می خواستم که پشتوانه‌ام قوی تر شود و بعد با همدیگر پروژه‌های جدید را آغاز کنیم. البته من مسیرم را اشتباه رفتم و سعی کردم پول بیشتری کسب کنم ولی از کیفیت کارم کاسته شد.
 
  • *کلا دلیل واقعی بازگشت او به کشور چه بود؟
پدر ایشان فوت شده بود. به همین دلیل به ایران بازگشتند. البته در سال 79 به مدت شش ماه از ایران رفتند و همین مساله باعث شد که سایر دوستان وارد تولید آلبوم شوند. عبدی ایران نبود و برای انجام مراحلی نظیر ضبط وکال و مسترینگ دوستانی نظیر «شادمهر عقیلی»، «بهروز صفاریان» و «محمدرضا عقیلی» به من کمک کردند تا آلبوم را جمع کردیم.
 
  • *حدودا یک ماه قبل تک قطعه «خالی از عشق» را منتشر کردید و چه شد که پس از این همه سال تصمیم گرفتید اثر جدیدی را در فضای مجازی ارائه کنید.
در این سالها بیکار نبودم و آثار زیادی را تولید کردم. اما نتوانستم خودم را متمرکز کنم و روی هر کار یک ایراد می گذاشتم. به نوعی می توان گفت که وسواس پیدا کرده بودم. همین تک قطعه را هم حدود یک سال قبل تولید کردم و همین مسائل باعث شد که با تاخیر منتشر کنم. البته چند اثر دیگر را هم آماده دارم تا مجددا به میدان وارد شوم. قصد دارم که طبق برنامه ریزی زمانی قطعات جدیدم را منتشر کنم.
 
  • *به فکر انتشار آلبوم جدید هستید؟
بله. از چند سال قبل گفته‌ام که آلبوم جدیدم شش ماه دیگر منتشر می شود و خدا می داند این شش ماه بالاخره چه زمانی تمام خواهد شد! البته در حال حاضر استودیو «پل» را تاسیس کرده‌ام و بابت بحث صدابرداری تولید با دست بازتر کار می کنم. اگر بتوانم حتما تا اواخر پاییز این آلبوم را منتشر خواهم کرد.
 
  • *عوامل تولید این آلبوم چه کسانی هستند؟
«مهرداد قلندر»، «کوهیار کارن» و «علیرضا ظریف» از جمله دوستانی هستند که همراه من در مراحل تولید بوده اند. به طور کل سعی می کنم با چهره‌های متفاوت همکاری داشته باشم و تولید آلبوم فقط با یک نفر اشتباه است.
 
  • *در طول این سالها آثار خوانندگان پاپ را دنبال می کردید؟ آیا آلبومی بوده که شما را جذب کند؟
آلبوم که نبوده ولی چند قطعه در این سالها شنیدم که برایم جذابیت داشت.
 
  • *قصد همکاری با ترانه سراها و موزیسین‌هایی که اکنون در بازار موسیقی پاپ معروف هستند را ندارید؟
من اعتقاد دارم که اگر قرار باشد که کاری موفق شود به چهره و غیر چهره ارتباط ندارد.
منبع: 
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : دوشنبه 15 تیر 1394 - 09:19

برچسب ها:

دیدگاه‌ها

دوشنبه 15 تیر 1394 - 12:01

وای چه عجب سالها بود که منتظر مصاحبه ای از ایشان در سایت شما بودم. تو رو به خدا به خوانندگان هم نسل ایشان بیشتر اهمیت بدهید از جمله یکی از بهترین صداهای موسیقی ما یعنی مسعود خادم عزیز که معلوم نیست کجاست و چه می کند

دوشنبه 15 تیر 1394 - 17:56

ایشان واقعا برای من خاطره ساز هستند. ضمنا کی گفته صدای ایشان به آهنگهای شاد نمیاد آهنگهایی چون ایرونی نجیب و پیوند از آلبوم پل و کل آلبوم تو جز زیباترین ترانه های شادی هستند که در موسیقی پاپ داخلی شنیده ام فقط ایشان در آلبوم سوم به گل قسم خراب کردند و کارهای ضعیفی خواندند که اصلا با صداشون جور نبود. امیدوارم هرچه زودتر شاهد انتشار آلبوم جدیدشون باشیم.

سه شنبه 16 تیر 1394 - 09:00

پل....... عجب آلبومی بود. آقای خاکپور از بازگشت دوباره شما خوشحالم. بنظر من با همون تیم قدیمی کار کنید موفق تر و بهتره،خصوصا باری ماها که از قبل کارای شمارو گوش دادیم و دنبال کردیم. بهنام ابطحی / بهروز صفاریان/ امیر علیزاده و.....
موفق باشید. با تشکر از موسیقی ما .

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود محمد خاکپور: به کارهای من اتهام لس‌آنجلسی بودن می‌زدند | موسیقی ما