موسیقی ما - مدیرعامل خانه موسیقی در مراسم رونمایی از آلبوم یقین گمشده گفت: اغلب جوانانی که امروز فعالیت می‌کنند از معنا جدا شده و گرفتار صورت‌ها هستند و گمشده امروزه ما خودِ موسیقی است.
 
مراسم رونمایی از آلبوم «یقین گمشده» اثری از اردشیر کامکار (کمانچه) و زکریا یوسفی (سازهای کوبه‌ای) عصر جمعه (۵ دیماه) با حضور اعضای هیئت مدیره و شورای عالی خانه موسیقی، جمعی از هنرمندان، علاقمندان و پدید آورندگان این آلبوم در شهرکتاب فرشته برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، سپهر سعیدی (مدیر نشر رهگذر هفت اقلیم) ضمن خیرمقدم به حضار از انتشار آلبوم «یقین گمشده» ابراز خوشحالی کرد.

در ادامه هوشنگ کامکار (آهنگساز و عضو شورای عالی خانه موسیقی) گفت: یکی از مشکلاتی که ساز کمانچه داشت، علاوه بر استفاده نکردن از امکانات دیگر ساز، آرشه کشی به نظر من صحیح انجام نمی‌شد و گاهی به سیم‌های دیگر هم آرشه برخورد می‌کرد و صدای خوب و واضحی شنیده نمی‌شد.

هوشنگ کامکار افزود: با اینکه اردشیر برادر من است ولی می‌خواهم بگویم اولین نوازنده کمانچه در موسیقی ایران است که از تمام انکانات موجود در این ساز استفاده کرد. ایشان در کنسرت‌ها و آلبوم‌ها آثارشان را اجرا کردند تا اینکه به آلبوم بی‌غبار عادت رسید و یکی از شاهکارهای موسیقی ملی ایران در زمینه کمانچه نوازی است.

وی افزود: آلبوم «یقین گمشده» دومین آلبوم ایشان است که روح سرشاری از مناطق اورامان و کردستان را داراست. این را هم بگویم که همه ما کامکار‌ها هر وقت اثری را خلق می‌کنیم یک امضایی از ملودی‌ها و نغمات کردی در این آثار وجود دارد. آلبوم «یقین گمشده» احاطه کاملی بر موسیقی اورامان دارد. اورامان منطقه‌ای بسیار دوردست است که از نظر موسیقی بسیار غنی است و فرهنگ و موسیقی مردمانش خودکفا بود.

کامکار گفت: ساز در موسیقی اورامان نقش چندانی ندارد و در آنجا همیشه موسیقی آوازی بوده و مهم‌ترین موسیقی آن‌ها «سیاچمانه» است. از ابتدای این آلبوم تا آخرش موسیقی کردی مربوط به مناطق مختلف بگوش می‌رسد. از ویژگی‌های دیگر این آلبوم می‌توان به ریتم‌های پیچیده، ریتم‌های لنگ، ملودی‌های فولکلوریک، بسط و گسترش تم‌ها بصورت‌های گوناگون و مدلاسیون‌ها اشاره کرد.

هوشنگ کامکار در ادامه افزود: سازهای کوبه‌ای به خوبی همراه موسیقی وجود دارد که ریتم‌های جالب و خوبی در اینجا ارائه شده است. ساز‌های کوبه‌ای ریتم مشخصی را با ساز‌های مختلف اجرا می‌کند که می‌توان گفت آهنگسازی برای ساز‌های کوبه‌ای انجام شده است.

این آهنگساز و سرپرست گروه کامکار‌ها در پایان گفت: وقتی این آلبوم را می‌شنویم فکر نمی‌کنیم که این موسیقی قبلا نوشته شده و تصور می‌شود که بصورت بداهه اجرا گردیده و این نکته بسیار جالی در این آلبوم است.

پس از این سخنان، داود گنجه‌ای (نوازنده پیشکسوت کمانچه و عضو هیئت مدیره و شورای عالی خانه موسیقی) پشت تریبون قرار گرفت و با ابراز خرسندی از برپایی مراسم رونمایی آلبوم «یقین گمشده» گفت: در اینجا باید اول به روانشاد استاد حسن کامکار درود بفرستم که با شمع وجود خودش فرزندانی را پرورش داد که به موسیقی ایران خدمت می‌کنند.

گنجه‌ای گفت: حدود۲۵ سال است که من تنگاتنگ با اردشیر کامکار زندگی می‌کنم و روز اولی که برای خواستگاری دخترم آمد که پدر بزرگوارشان گفت ما به منزل یک «هنرمند» برای خواستگاری آمده‌ایم که از آن روز یک حالتی در من دست داد که هنوز در آن فضا هستم. باید از چیزی حرف بزنم که فرا‌تر از همه تکنیک‌ها است و آن معرفت است که در ساز اردشیر کامکار وجود دارد.

وی افزود: در این آلبوم اردشیر تکنیک را بکار گرفته ولی فکرش روی موسیقی ملی ایران است. او می‌گوید این موسیقی سنتی نیست و در زمانه‌ای اجرا شده که تحرک بسیار زیاد شده است.

گنجه‌ای در پایان سخنانش با اشاره به حضور هنرمندان پیشکسوت و جوانان در این مراسم گفت: چقدر خوب است که در اینجا برای رونمایی از یک اثر گرد هم آمده‌ایم و امیدوارم اهالی موسیقی در چنین برنامه‌هایی به دیدار هم بروند.
اردشیر کامکار سطح نوازندگی کمانجه را ارتقا داده است

در ادامه مراسم حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) در جایگاه قرار گرفت و با تبریک انتشار آلبوم «یقین گمشده» گفت: اردشیر کامکار را بیش از ۳۰ سال است می‌شناسم و با هم دوست هستیم و همیشه گفته‌ام که فرا‌تر از هنرش، انسانیت و دوری از خودخواهی اوست که ارزش دارد. امروزه مانند اردشیر کامکار نداریم و بدون تعارف باید بگویم ایشان کسی است که سطح نوازندگی کمانچه را ارتقا داده است.

وی افزود: اردشیر کامکار برای نسل جوان آنچنان که باید و شاید شناخته شده نیست. امروز اردشیر کامکار باید در بزرگ‌ترین تالار‌های این کشور سلو بنوازند و جوانان با عشق سرازیر شوند و آن را ببینند و بشنوند. متاسفانه جوانان ما در موسیقی گرفتار زرق و برق‌های پوچ شده‌اند و موسیقی ما از حالتی که باید در آن باشد خارج شده است.

نوربخش گفت: خودِ موسیقی امروزه در آثاری که می‌شنویم گمشده است. امروز جوانمان ما ساز کمانچه می‌نوازند ولی می‌بینیم به دنبال آکروبات بازی هستند. این اتفاق در همه ساز‌ها افتاده و یک فاجعه است. همه این‌ها باید در خدمت یک جمله‌پردازی باشد، نمره یک هنرمند نوازنده، محتوای ذهن و ضمیر اوست که در سازش تبلور پیدا می‌کند.

مدیرعامل خانه موسیقی گفت: آلبوم اردشیر را به فال نیک می‌گیرم و امیدوارم از این کار‌ها بیشتر انجام دهد و همه بزرگان ما بیایند جامعه را به موسیقی واقعی سوق دهیم تا از این مصبتی که گرفتارش هستیم‌‌ رها شویم. اردشیر کامکار بیش از ۴۰ سال برای این موسیقی زحمت کشیده و تمام ردیف را در وجودش هضم کرده و امروز آنچه را که ارائه می‌کند بر آن پایه محکم و استوار بنا شده است. بنابراین اردشیر کامکار هر کاری که بکند خطا نیست.
نوربخش گفت: اغلب جوانانی که امروز فعالیت می‌کنند از معنا جدا شده و گرفتار صورت‌ها هستند. ما باید جوانان را به معنایی که باید در موسیقی ما باشد برگردانیم. و مجددا سنت‌های فراموش شده موسیقیمان را احیا کنیم. ما امروز سولیست نداریم و اگر به کسی بگوییم چند دقیقه ساز بزند یا ردیف می‌نوازند یا چند قطعه موسیقی تحویل می‌دهد؛ خلاصه اینکه ده دقیقه نمی‌توانند سازی که جمله‌پردازی و مقدمه و متن داشته باشد، بزنند. امثال اردشیرکامکار باید برای جوانان الگو باشند که تکنیک را در خدمت معنا گرفته است.

وی با اشاره به گرد هم آمدن اساتید کمانچه در این مراسم گفت: این را یک موهبت می‌بینم که اساتید کمانچه که می‌بینم که بدور از حسادت دور هم جمع شده‌اند. این دوستان همدیگر را اینطور دوست دارند.‌ای کاش نوازنده‌های تار هم اینطور باشند متاسفانه در عرصه‌های عمومی چیز‌هایی را می‌بینیم که برای موسیقی مصیبت است ما نباید همدیگر را در عرصه رسانه آماج تهمت‌ها قرار دهیم. نباید نامهربانی‌ها را در رسانه بیاوریم که همه بدانند چقدر با هم بد هستیم!‌ای کاش با هم مهربان‌تر باشیم.

حمیدرضا نوربخش همچنین در پایان سخنانش به خصوصیات هنری و اخلاقی زکریا یوسفی اشاره کرد و گفت: چند سالی است که با او همکار بودم و از جوانانی در عرصه نوازندگی است که هم شخصیت دارد و هم هنر دارد. زکریا یوسفی روح پویا و جویایی دارد و از کسانی است که گرفتار بازار و ارائه کار نشده است. ایشان پژوهشگر و محقق است و در کارش تلاش فراوان دارد و مطالعه فراوان دارد. این پویایی برای یک هنرمند خیلی خوب است و حتما ایشان را در مراتب بالای هنری خواهیم دید و تا امروز هم نامش به عنوان یک هنرمند ثبت است و آرزوی موفقیت برای ایشان دارم.

در بخش آخر برنامه اردشیرکامکار و زکریا یوسفی نوازندگان آلبوم «یقین گمشده» پشت تریبون حاضر شدند. در ابتدا اردشیر کامکار ضمن خیرمقدم به حضار گفت: وقتی این جمع را می‌بینم به آینده امیدوار می‌شود و دوست دارم به بهانه‌های مختلف این جمع‌ها تشکیل شود. در مورد آلبوم «یقین گمشده» باید بگویم که بخشی از آن انتزاعی است و امیدوارم دوستان این آلبوم را بشنوند و نکات خود را به ما بگویند.

وی افزود: من سعی کردم در این آلبوم تنها تکنیک ارائه نشود و در جهت ملودی‌هایی که حالت نوستالژی در ذهن من دارد تکنیک بکار گرفته شده است. در این راستا از امکاناتی که در کمانچه نوازی وجود دارد هم سعی کردم بهره ببرم. امیدوارم به این بیان در آلبوم رسیده باشم.

در پایان هم زکریا یوسفی گفت: خیلی از پیشرفت‌هایم را مدیون خانواده کامکار‌ها هستم و تک تک آن‌ها حامی من بودند و از اینکه در آلبوم‌های مختلف این فرصت و افتخار همکاری را به من داده‌اند بسیار متشکرم و معتقدم کامکار‌ها برای چندین نسل می‌توانند الگو باشند.