موسیقی ما – طی روزهای دهم و یازدهم بهمن ماه گروه «آهیل» به سرپرستی «بابک صفرنژاد» در فرهنگسرای «اندیشه» روی صحنه رفت.

این برنامه در حالی برگزار شد که تقریبا اغلب سالن های کنسرت پایتخت برنامه داشتند. مخاطبان یک منوی ویژه از انواع اجراها در اختیار داشتند ولی اجرای آهیل با آن آهنگ های پر هیجان و بعضا عاشقانه اش را انتخاب کردند. رپرتوار متنوع برنامه که دربرگیرنده قطعات راک ، جز ، بلوز ، فولک و فیوژن بود هم در انتخاب تاثیر داشت.

این گروه آبان ماه سال 90 کنسرت موفقی را در تالار «ایوان شمس» برگزار کرد که با استقبال خوبی هم رو به رو شد. خیلی ها منتظر بودند که آهیل را در این دو سال روی صحنه ببینند اما بابک صفرنژاد که اصولا موزیسین آرامی است ترجیح داد با آرامش کارها را جلو ببرد.

او این بار به همراه «حمزه یگانه» (پیانو و کیبورد) ، «امین طاهری» (درامز) ، «فرزاد فخرالدینی» (گیتار الکتریک) و «آرش سعیدی» (گیتار بیس) و کلا یک آهیل دگرگون شده به دیدار مخاطبانش رفت!

* هارمونیکا ، پیانو ، عشق!
دقایقی از ساعت 20 گذشته بود که اعضای گروه وارد شدند و بدون مقدمه مستقیما به سراغ سازهای خود رفتند و قطعه پرانرژی «The enternal is» را نواختند. پس از این قطعه بابک صفرنژاد ضمن خوش آمدگویی به حضار گفت: «فکر می کنم الان هفت کنسرت دیگر در تهران در حال برگزار شدن باشد اما مرسی که ما را ترجیح دادید». قطعات دوم و سوم هم اجرا شدند و نوبت به «فضا» رسید! قطعه فضا از ساخته های حمزه یگانه بود و در این قطعه اسلو با پیانوی خودش به طرز عجیبی حس عاشقانه را بر سالن حکمفرما کرد. پیش از اجرای قطعه «ترکم نکن» سایر نوازنده ها از استیج خارج شدند و فقط حمزه و بابک ماندند. سولوی آرام هارمونیکای بابک صفرنژاد خبر از یک فضای متفاوت می داد. پس از آن هم حمزه یگانه دست بر کلاویه های پیانو برد و ملودی شگفت انگیز این قطعه از آلبوم «دوست قدیمی» را کامل کرد. نهایت کار هم این شد که خیلی ها بعد از این قطعه فریاد «دوباره ، دوباره» سر دادند! زیرا با این دوئت زیبای حمزه و بابک به عمق خاطرات عاشقانه و زیبای خود پرت شده بودند و نمی خواستند به زمان حال بازگردند!

*انرژی ، هیجان ، سورپرایز!
بابک صفرنژاد پیش از پایان پارت اول گفت که قطعات این بخش به جهت گرم شدن بود و اصل انرژی در پارت دوم است. همینطور هم شد و پارت دوم پس از یک استراحت کوتاه با قطعه «special 20» آغاز شد و دیگر کسی جلودار تشویق های بی امان حاضرین نبود. آرش سعیدی در این قطعه که به قول خودش مورد علاقه اش هم بود بسیار پرانرژی ظاهر شد. وی کلا در تمامی قطعات آرام و قرار نداشت و در این قطعه که دیگر فقط در حال حرکت می نواخت! بعد از قطعات «فولک» ، «دوست قدیمی» و «le wolf» و... نوبت به قطعه «چهارگاه» از ساخته های بابک صفرنژاد رسید. او در این قطعه که رنگ و بوی ایرانی هم داشت با اکت های منحصر به فرد و سولوی خودش حاضرین را به وجد می آورد و در سوی دیگر استیج لیدنوازی های فرزاد فخرالدینی هم از دیگر جذابیت های این قطعه بود.

نوبت به قطعه آخر رسید و بابک صفرنژاد گفت: «این روزها در کنسرت ها شاهد سورپرایزهایی هستید که اصلا هیچ ربطی به موسیقی ندارند! ما در این برنامه سورپرایزی داریم که کاملا مرتبط به موسیقی است». با اتمام صحبت های او 16 دختر و پسر کوچک از میان جمعیت بلند شدند و روی استیج رفتند. در میان ابراز احساسات بی امان مردم آنها در دو گوشه استیج مستقر شدند. این کودکان همگی از شاگردان بابک صفرنژاد بودند و در قطعه «فولک هارمونیکا» به همنوازی با سایر نوازندگان پرداختند. صفرنژاد هم گفت که این ها در آینده نوازندگان چیره دست هارمونیکا خواهند شد تا دیگر این ساز در میان مخاطبان گمنام نباشد.

این نوازنده با سابقه در اواخر کنسرت گفت: «قصد داشتیم آبان ماه کنسرتی را برگزار کنیم که بنا به دلایلی لغو شد و دلیل برگزاری این کنسرت پدرم بود که امیدوارم حالش بهتر شده باشد. این کنسرت و برنامه را به پدر و مادر عزیزم تقدیم می کنم».

«پژمان بازغی» ، «فرهاد مدیری» ، «هومن غفاری» ، «نیما رمضان» ، دکتر «رضا کیاسالار» ، «مهران لایق» ، «سپهر سعیدی» ، «سهیل سعیدی» و «منوچهر عبداللهی» مهمانان شب اول کنسرت بودند.